Een veilige speld, boomkap en een paddenstoel

Gisteren was ik nog amper op pad voor mijn wandeling of ik trapte er al bijna in. Voor me, op de grond, lag een veiligheidsspeld.
Een veiligheidsspeld is een prachtig ontworpen en handig dingetje. Zo simpel van vorm en tegelijkertijd zo ingewikkeld, kom er maar eens op.
Oorspronkelijk schijnt de speld van de Mycenen te komen, waarschijnlijk in de periode 3000-1200 voor Christus. Daar waren ze bekend onder de naam Fibula. Een mooie naam voor zo'n handig ding.
In 1849 werd de speld opnieuw uitgevonden door Walter Hunt. maar die verloor de rechten op het octrooi. Je zult zoiets simpels, maar veel gebruikt, uitvinden.


Toen ik de speld zag, moest ik ook direct denken aan luiers en vooral het tijdperk van voor de wegwerpluier. Ongetwijfeld zal ik een aantal van die spelden ook rondom mijn heupen en billen hebben gehad, misschien heeft mijn moeder me er zelfs eentje per ongeluk in mijn vel geprikt, wie zal het zeggen. Ik zal het haar binnenkort eens vragen.

Waar zie je die spelden nog? Komt iemand ze nog tegen?
Tijdens de punkperiode zag ik ze wel, soms op kleding, soms in oorlellen of neuzen.

Zo zie ik de spelden nooit en zo zie ik er twéé binnen een paar dagen. Het toeval wil, noem het maar toeval maar daar geloof ik dus niet in, dat ik er afgelopen zaterdag eentje zag. In den Bosch, tijdens een gezellige ontmoeting en kort voor een bezoekje aan een kraam met allerlei stoffen. De speld zat op de kleding van een vrouw die stond te zingen tijdens een optreden. Ik heb er nog snel een foto van gemaakt omdat de speld, en de schaduw, me opvielen. Een detail, maar die vallen me gewoon op. Wat dat betreft ben ik een fotografische ekster en sprokkel ik de dingen met een glimlach bij elkaar.

Over mijn verdere wandeling? Ja, het was mooi en ik was blij met het prachtige herfstweer. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen in het gebied wat ze de "Hatertse Vennen" noemen. Een prachtig stukje natuur dichtbij Nijmegen.
Maar daar zou ik even niet naar toe gaan zonder een aantal zakdoeken mee te nemen. Er is een maand lang enorm gekapt in het gebied, veel bomen zijn om. Ik zag vrachtwagens af en aan rijden om het hout af te voeren, het is een beetje een triest gezicht. Het kappen van zoveel bomen moest kennelijk  gebeuren vanwege de uitdroging van de vennen. Er is ons beloofd dat we er, in de toekomst, veel voor terug krijgen. Prachtige heide en veel mooie en bijzondere planten.

Gelukkig zag ik, langs het pad wat ik volgde, nog een paddenstoel staan. Het is prachtig om te zien hoe die happen eruit zijn en dat in de vorm van driehoeken,
De paddenstoel geeft weer een beetje hoop voor de toekomst. De natuur laad zich misschien wel een korte tijd leiden door mensen, maar uiteindelijk doet ze toch wat zij wil.

Fijne dag.