donderdag 24 maart 2016

Interne feedback, terreur en een gekkenhuis

Na een aantal dagen van weinig andere stemgeluiden dan die van mezelf en mijn innerlijke te hebben gehoord vielen die van de buitenwereld extra sterk op.

Zo hoorde ik een jongetje van een jaar of vijf de woorden "Het spijt me, vergeef je het me?" gebruiken. Echt waar, ik overdrijf het niet. Zo sprak het kind tot z'n moeder die hem even tevoren stevig vermanend in bus had toegesproken.

Zo hoorde ik twee studentes het hebben over interne feedback en een onderzoek naar socialisatie. Ze waren geestdriftig en enthousiast in gesprek, gingen er volop in en met een geluidsniveau zodat ik het wel moest horen.

Zo hoorde ik ook een telefoongesprek tussen twee mannen. Ik kon er niet omheen, kon het niet ontwijken. Het gesprek was kort, duidelijk en helder. Snel uitgesproken woorden ratelden als kogels uit een machinegeweer. Het gesprek was nog maar net achter de rug of er volgende een nieuw overleg.

Ik moest letterlijk even naar adem happen en had zin in rust en de weidsheid van een landschap met koeien. Gewoon en simpel. Ik had zin om herkauwende koeien in de wei te zien met groen gras onder hun lijven. Stiekem wilde ik wel een koe zijn. Voor eventjes dan.

Had ondertussen ook wel qua beeld en informatie opgevangen dat het in verschillende V en D's een gekkenhuis was. Uitgevallen pinautomaten, stroomstoringen en over elkaar tuimelende koopjesjagers. De wereld draait door, gewoon door. En Brussel lijkt ver weg.
Een andere stem liet me in de werkelijkheid terugreizen. 'Er is een fatale alliantie tussen journalisten en terroristen' volgens Jacco Pekelder. Een scherpe geest. Jacco is als terrorismedeskundige en historicus verbonden aan de Universiteit Utrecht. 'Zo is er een fatale alliantie tussen journalisten en terroristen ontstaan. Journalisten schrijven, terroristen plegen aanslagen. En dat versterkt elkaar. Mensen hebben het gevoel dat ze middenin een wervelwind staan. Sociale media hebben die perceptie versterkt, ondanks het teruglopende aantal doden bij aanslagen.' Een indrukwekkend artikel van de Volkskrant.

17 miljoen inwoners op 41.543 km². Soms zou ik wel voor eventjes een herkauwende koe willen zijn. Of Swiebertje die bij Saartje op de koffie gaat in de tijd van voor de terreur, social media, mobiele telefoons en interne feedback. Maar ik weet ook dat tijdreizen (nog)niet bestaat.

Fijne dag.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten