 |
| Alberto Giacometti. L'Homme Qui Marche. Fotografie Mart van Zwam |
Oftewel: Lopende man.
Rutger Kopland schreef de prachtige woorden:
Er is een verlangen waarvan je niets weet
Waarnaar - naar iets dat voor je uitvlucht
Er is een plek waarnaar je verlangt maar je kent
Die niet - je moet leven met het onmogelijke
Dit soort dingen denk ik als ik die dunne man
Van Giacometti weer zie in zijn museum
Zo onmogelijk dun - hij is al bijna verdwenen
In zichzelf in de plek waar hij staat
Hij staat daar maar hij loopt en hij loopt maar met
Lichte haastigheid - hij wil gaan, voorbijgaan
Naar ergens en hij blijft dat maar willen
Je begrijpt het niet
In de ramen een parklandschap - winterlicht
Stille beuken, grijs gras. en niemand
Dit prachtige beeld kun je zien in het Kröller Müller museum, Nationale park De Hoge Veluwe. Ook al zo'n plek waar ik me persoonlijk héérlijk thuis kan voelen, laven en voeden. En koffie en appeltaart zijn er verrukkelijk.
Wat een beeld; Lopende man, een man in beweging.
Een week geleden borrelde bij mij de volgende tekst naar boven:
"Het leven is een avontuurlijke tocht. Voordat het begon, het zaad van mijn vader met liefde in mijn moeder reisde en haar eitje werd bevrucht, ben ik vergeten, mijn reisgids mee te nemen. Nu loop ik op mijn pad, niets wetend en is er nog steeds geen duidelijkheid waar naar toe."
Persoonlijk wil ik natuurlijk niets missen van al dat schoons en moois onderweg. En waar zijn toch al die plekken te vinden met adembenemende vergezichten?
Oftewel, weet ik nóg niet zoveel. Maar dat maakt de reis zo verdomd interessant en vruchtbaar.
Allerlei mooie ontmoetingen, grappige situaties, miskleunen, stommiteiten, grote- of kleine foutjes en af en toe heldhaftige overwinningen. Gelukkig is er in al dat "niet weten" nog de kunst die me als een dierbare vriend, steun en toeverlaat kan gidsen.
Tegen de lezeressen van deze blog zou ik van harte willen zeggen: Lieve vrouwen, wij mannen zijn soms een beetje zo. We stappen met onze eigen man-pas door het leven. Een beetje voorover gebogen, schietend in het moment om van de grond los te komen en een volgende stap te maken.
Soms een beetje slungelachtig en klungelig, maar dan weer sterk en op emo-momenten breekbaar.
Fijne dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten