De Oversteek, feest en Nijmeegse liefde

Fotografie Mart van Zwam

En dit is 'm dan. De Oversteek. Dat is de naam van Nijmeeg's nieuwe brug over de Waal.
Eergisteren was de officiële opening met behulp van de burgemeester en een colonne militaire voertuigen met daarin nabestaanden van onze bevrijders uit de tweede wereldoorlog. Het was een gezellig en uitbundig feest in onze oudste stad aan de Waal.

Gisteren ben ik nog een keer geweest, een ideaal uitje voor de Zondag. Heerlijk met z'n allen wandelen over de nog lege rijbanen waar vanaf vandaag de auto's gaan rijden. Wandelen en genieten.

Vanaf weer een héél ander standpunt, namelijk de nieuwe brug, kreeg ik een frisse blik op de stad en haar omgeving. Ik leerde de stad weer héél anders kennen, een mooie en nieuwe ervaring erbij. Zo zag ik Nijmegen nog nooit. Dat was het cadeau van de stad aan mij. Ik hou intens van die "eerste keren", er komt nooit een tweede.

Terwijl ik zo aan het genieten was, in de kou en met mijn hoofd in de wind, hoorde ik op de achtergrond een tractor zijn werk doen. Het geronk van de motor klonk met drift en warme passie in de koude avond. Restanten van het feest werden door hard werkende mensen opgeruimd. De omgeving werd ontdaan van slingers, tenten, podia en extra''s voor de genodigden en notabelen van de stad. Het feest was voorbij.

Ik kom wel eens bij mensen op visite. Wat me dan opvalt is dat sommige, toch gezellige en gastvrije mensen, de kopjes en glazen al gaan verzamelen en naar de keuken brengen als je net het signaal hebt gegeven "dat je het héél gezellig vond, maar nu echt moet gaan". Ze beginnen dan al flink te ruimen voordat je je jas goed en wel aan hebt.
Of het moment dat je bij de voordeur nog één keer wilt zwaaien, maar die deur is dan al dicht. Ken je dat? Zwaaien voor een dichte deur voelt vreemd en staat raar.
Ik hou van rond en het is denk ik pas rond en af wanneer jouw gast echt uit het zicht is verdwenen.

Gisteren moest ik denken aan de woorden van Adriaan van Dis. Ik hou van Parijs, maar de vraag is of Parijs ook van mij houdt?
Als geboren en getogen Arnhemmer, maar al jaren hier wonend, kan ik met trots zeggen. Ja, Nijmegen houdt van me.
En ik van haar.

Fijne dag.