Zwanen, bomen en eenden

Fotografie Mart van Zwam

Nee, niet schrikken, er is namelijk nog geen ijs op het water te ontdekken!
Dit is een foto van bijna drie jaar geleden toen er al ijs was gevormd.
Soms moet je als fotograaf een beetje geluk hebben om de foto te maken die je wilde. Maar soms blijkt ook pas achteraf, thuis, dat je ontdekt dat je een foto hebt gemaakt die iets extra's heeft.

Twee stelletjes zwanen. Aan de linkerkant van het beeld een nogal uitsloverig type, die indruk probeert te maken. Maar helaas lijkt het erop dat zijn partner er even geen oog voor heeft. Aan de rechterkant een stel dat weg zwemt, samen, naast elkaar. Ze hebben een gelijk ritme en gaan ogenschijnlijk voor hetzelfde doel.

Mensen die mijn stukjes lezen en mij al wat langer kennen dan vandaag, weten zo langzamerhand wel dat ik me soms dingen afvraag. Om een voorbeeld te geven? Wanneer ik een dode eend aan de kant van een vijver zie liggen dan vindt ik dat zielig, maar meer niet. Maar een dode zwaan kan mij diep in mijn hart raken en zelfs uitmondden in geluidloos en voor de buitenwereld onzichtbaar huilen.
Ongeveer datzelfde heb ik met bomen. Een omgezaagde boom zien kan mij pijn doen. Maar struiken die met een bepaald doel uit de grond worden gerukt dat doet me dan weer helemaal niks.
Nou ben ik gelukkig op dat gebied absoluut niet alleen, er zijn veel meer mensen die soort dingen hebben.
Maar waarom raakt ons dat zo anders? Schijnbaar zijn wij behoorlijk selectief in dat soort dingen.
Maar misschien is dat maar goed ook.

Een zwaan. Zwanen leveren ons mooie beelden op. Van gebruik in een reclame voor de KLM (de opstijgende zwaan) tot het beeld om een romantisch gevoel uit te drukken.
Als ik de foto nog een keer bekijk dan hoor ik zachtjes de klanken van Tsjaikovski's "Zwanenmeer" in mijn hart, en zie ik een ballerina die prachtig en intens de schoonheid verbeeld.

Een ballet van eenden en schoonheid, gedanst op spitzen, bestaat geloof ik niet. Jammer.
Misschien voor mij wel een idee om ze binnenkort maar weer eens te gaan voeren en me tegelijkertijd af te vragen waar dat lekkere gevel van "eendjesvoeren" vandaan komt.

Een fijn weekend.