 |
| Fotografie Mart van Zwam |
Wat zijn we, als je het van een afstandje beschouwt, zoals ik af en toe probeer te doen, toch een grappig en bijzonder fenomeen.
Een paar dagen geleden liep ik door de drukste winkelstraat van onze schilderachtige stad Nijmegen en trof ik dit beeld.
Ja, we houden van de "Boel aan kant" hebben. En "Het kan maar klaar zijn". Deze etaleur-styliste was druk in de weer, met stofzuiger en al , om een mooi beeld te creëren. Warme huiselijkheid bij de V&D.
We moeten, of liever gezegd mogen, nog eventjes en dan gaan we met z'n allen richting 2014. Rondom valt het me op dat de koorts toeneemt. 'De kerstspullen worden gekocht en in de supermarkt komen de kerstbroden je stralend tegemoet. De feestdagen, de feestmaand komt eraan. Het aftellen is begonnen.
Na de hele "zwartepietendiscussie", ik zeg er nu niets meer over, hebben we nu een "Dokter Corrie" discussie. Het gaat om seksuele voorlichting, een item tijdens het weekjournaal op de schooltelevisie. Er melden zich vóór en tégenstanders. Ik heb er een klein stukje van gezien. Die Corrie, ze doet het wel grappig. Een soort karikatuur met een knipoog. Sex is spannend, bijzonder en leuk en als je het doet doe het dan vooral veilig.
Er schijnen al kinderen van hun ouders niet te mogen kijken. Extra ouderavonden om met elkaar in debat te gaan worden al haastig gepland. De kinderen die niet mogen kijken, kunnen van de schoolleiding tijdens de uitzending even iets anders gaan doen. Alvast aan het huiswerk beginnen of zo? Of stiekem met elkaar fluisteren over wat ze allemaal niet zagen?
En ik? Ik ben druk in de weer met foto's en het organiseren van een expositie. Foto's, 32 stuks om precies te zijn, voor het kunstfotografieproject "De rug van een vrouw laat haar zien en draagt veel...". Foto's van vrouwen, stuk voor stuk schitterende heldinnen van Venus.
Voor deze, nederige, fotograaf hebben ze zich ontdaan van persoonlijke wikkels en beschermende kleding. Ze zijn een drempel overgestapt om hun rug te laten fotograferen. Mooi, sterk, bijzonder én kwetsbaar.
Tijdens het werken hoorde ik met rauwe doorleefde soulstem James Brown. "Women" klonk door mijn huis.
She brings life into the world over and over again
No man in the world could ever bear those pains
She never lets you know when she feels bad
And she smiles when she feels sad
And when you
And when you feel blue, she knows her place
Right beside you
Een van de mooiste filmtitels? "En God schiep de vrouw".
En James Brown.
Gelukkig. En nog bedankt.
Vanochtend ga ik stofzuigen, moet ook nodig gebeuren, het kan maar klaar zijn.
En luisteren naar James...
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten