Een wapen, wildbeheer en een tipi

Work nr. 007; One shot 2012
Kunstenaars: Nøne Futbol Club
Fotografie Mart van Zwam

De kracht van een beeld. Waar doet je dit aan denken? Precies, een pistool, een wapen.
In ieder geval iets verschrikkelijks.
Toen ik bijna twee maanden geleden door een lachende zoon in het museum werd geroepen om toch vooral te komen kijken, werd ik direct getroffen.
Voor me zag ik een voorwerp in de vorm van een wapen. Ik voelde direct sterke signalen en kreeg een primitief gevoel van op mijn hoede zijn. Maar waarvoor?
Dit is een kunstwerk en tegelijkertijd toch ook gewoon een, deels afgerold en gesneden, stuk tapijt..?!
Een beeld kan zó sterk zijn dat het direct een diepere laag bij een mens treft. Een wapen is een wapen.
Ik gebruik dit voorbeeld om maar eens aan te geven hoe sterk een beeld, in mij en in ons allemaal, verankerd zit.
Kunst maakt je bewust van kracht en energie.


Eergisteren raakte ik tijdens een fietstocht door het bos in gesprek met een man. Hij was in het groen gestoken en hield, veilig, in zijn handen een jachtgeweer vast.
Tjee, wat een beeld. Dit was een echte jager!
Tijdens ons gezellige en voor mij uiterst leerzaam gesprekje corrigeerde hij me vriendelijk. Nee meneer, wij zijn al lang geen jagers meer maar wildbeheerders. Dat klonk inderdaad een stuk minder erg en bloederig in mijn gevoelige oren. Op de achtergrond hoorde ik, voor het contrast, hondengeblaf. Schreeuwende en roepende mensen diverse knallen uit verschillende "Wildbeheerders-geweren". Ik schrijf dit woord maar, want tenslotte zijn het geen jagers meer.
Ze waren aan het jagen, pardon ik moet er nog aan wennen, aan het beheren. Konijnen en ander klein wild. Dit deden ze als groep vier maal per jaar om overlast voor de omwonenden tegen te gaan. Ja, onze wereld raakt langzaam maar zeker verder gecultiveerd.
Wat me warm trof was de man z'n verhalen over reeën en herten en de schoonheid ervan. "Och meneer, mijn vrouw vindt dat ook zo geweldig." Ik zag ze al voor me. Samen, voor dag en dauw in bos of veld. Dikke, warme kleding aan. Een thermosfles met thee of koffie en een paar lekkere boterhammen. Gedeelde passie en liefde voor schoonheid. Het Bambi gevoel.

Gisteren hoorde ik op de t.v. een oude indiaan in een interview uitleggen: Drie stokken hebben we nodig voor onze tipi. Samen symboliseren ze verleden, heden en toekomst. De onderkant, de bodem, is het fysieke. De bovenkant het spirituele. Wat een beeld, duidelijk en mooi.
In de wereld heb je jagers en wildbeheerders.

Fijne dag.