Ja, het was gisteren Internationale Vrouwendag. En dat zouden we weten ook. Het was een mooie dag. Via diverse kanalen kwamen er allerlei berichten en prachtige foto's voorbij. Om ons te helpen herinneren, attenderen of om aandacht te vragen. Persoonlijk vond ik de foto van een werkende en in haar atelier beeldhouwende Camille Claudel het indrukwekkendst. Gelukkig deden allerlei verschillende musea aan de beeldenparade mee. Zelden kwamen er zoveel mooie en goeie, door vrouwen gemaakte kunstwerken, op één dag voorbij. Wat een genot!
Wanneer water stroomt dan zoekt het zich als groep een weg. Af en toe zijn er dingen die in de weg liggen of allerlei obstakels die een tijdelijke barrière vormen. Maar altijd, of het nu links of rechtsom is, komt water weer bij elkaar. Zoekt het andere druppels op en bereikt het haar uiteindelijke doel. Vond ik een mooi beeld en vooral een prachtige gedachte.
Zo is dat ook met vrouwenenergie als je het mij, als man, vraagt. Af en toe is er niets van te begrijpen en, lang of kort, staan wij als mannen met open mond te kijken naar wat er gebeurt en afspeelt. We proberen het wel, maar raken er af en toe ook een beetje door van slag. Maar dan herpakken we ons, dat gelukkig dan ook wel weer.
Wat de huid betreft wat een verschil tussen man en vrouw. Maar hun botten? Menselijk. - Ikkyu (15de eeuw).
Een jas ophouden? Een deur openhouden? Een vrouw voor laten gaan? Vind ik niet alleen passen, maar ook mooi qua vorm. Het is ook een kwestie van galant zijn. Andersom kan het uiteraard ook. Zulke bewegingen veroorzaken op alle dagen altijd een glimlach.
Het was een mooie beeldenparade gisteren. En de rode loper? Die was er in gedachten ook.
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten