Photography Mart van Zwam |
Even vingers opsteken...Maar natuurlijk zijn het véél mensen die dat doen. Het is een vermakelijke bezigheid, je hebt gratis entertainment en we zijn met z'n allen gewoon lekker nieuwsgierig van aard.
Daar kan wat mij betreft geen televisieprogramma tegen op.
Ik ben natuurlijk geen haar beter dan de rest van de mensheid en kan me ook héérlijk laven aan het bekijken van en mijn gedachtes erover laten gaan.
Wat mij ik ook grappig vindt is dat mensen een keuze moeten maken wanneer ze beeldjes voor het raam zetten. Een voorbeeld is te zien op deze foto.
Gewoon een paar van die leuke speelgoed figuurtjes op een randje bij het raam. Maar nu de keuze...zou jij de beeldjes met de voorkant naar buiten gekeerd plaatsen zodat voorbijgangers ervan kunnen genieten? Of plaats je ze met de voorkant naar binnen gericht en kijken wij tegen de achterkant aan?
Met andere woorden; wil jezelf als bewoner(s) van het huis de hele dag naar de achterkant kijken of kijk je zelf liever vaker naar de voorkant?
Als jij zelf beeldjes voor het raam hebt staan, heb je dan ondertussen al stiekem gekeken? En?
Ik kom binnenkort wel even door je straat, ik voel een mooie fotoserie aankomen!
Ik heb niet alleen iets met beeldjes voor het raam, maar ook met boeken in huis. Wanneer ik voor het eerst bij iemand in huis stap, bekend of onbekend, kijk ik al snel met een scheel oog of er boeken zijn. En zo ja, hoeveel maar vooral ook welk soort?
Misschien staan er studieboeken in de kast of op de plank. Of misschien wel romans, liefdesverhalen, detectives of complete horror. Spirituele boeken of van die zelfhulpboeken? Staat er fictie of veel non-fictie?
Een min of meer goed gevulde boekenkast kan je een klein beetje vertellen met wie je te maken hebt. Dvd's die in de kast staan hebben trouwens ook die mooie informatie. Je krijgt een richting wie de persoon eigenlijk is. Een klein tipje van de sluier wordt er dan opgelicht. Een hokje voor onze hokjesgeest manier van denken is al snel in wording.
Jammer is wel dat er in deze tijd ook mensen zijn die boeken op hun tablet lezen, weg informatie en beeld. Misschien hebben ze straks geen boek meer op de plank staan. En ik kan natuurlijk moeilijk vragen of ik even hun tablet mag doorsnuffelen, of wel?
Een tweede fotoserie is in de maak; de mens en zijn/haar boekenkast. Een boekenkast gevuld met verhalen, dromen, wensen, gedachten en verlangens. Een boekenkast, levenskast.
De bron van inspiratie is onuitputtelijk mits je de stroom maar niet laat opdrogen.
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten