Groen, een openhaard en een trein

René Margritte

"Het is groen en weegt niet veel?" Nou niet direct vreemd gaan opkijken, het is gewóón een raadsel.
Aan het einde van de tekst, vlak nadat ik je weer een fijne dag wens, zal ik het antwoord geven. als je het al niet weet natuurlijk.
Merk je hoe jouw hersenen al met de vraag aan de slag zijn gegaan?

Er zijn een aantal onderwerpen waar wij als mensen nooit over uitgepraat raken en waar de meningen over verdeeld zijn en vaak ook blijven.
Politiek, voetbal, het weer, zwarte piet (op dit moment althans) en natuurlijk ook de kunst.
Kunst is iets wat je soms niet kunt vastpakken, het is ongrijpbaar, soms onnavolgbaar, even niet te begrijpen. Maar ook behept met een geweldige energie. De behoefte van mensen om zich met kunst bezig te houden, ermee van doen te willen hebben, er meer van te willen weten, zal er altijd zijn. De behoefte om uiting te geven aan wat je voelt of wat je wilt vertellen zal ook altijd blijven bestaan, wat er ook gebeurt.

Kunst kan je ook hèlpen. Het kijken en ervaren van kunst kan je van dienst zijn om de wereld, die van jou, die van ons, beter te leren begrijpen, in een ander licht te zien.
Kunst maakt je, als je even tijdelijk bent ingedut, wakker. Het kan je ook van dienst zijn om je blik te verder te verscherpen, best handig in je dagelijkse leven. Kunst kan je als vriend bijstaan om nog beter te leren analyseren. Wat zie ik nu eigenlijk en wat (nog) niet?
Kunst stelt je ook, soms op het irritante af, vragen. Wat vind ik nu eigenlijk? Waarom spreekt me dit nu niet aan? Of juist weer wel?
Of heeft het een stem en spreekt het je zelfs toe?
Misschien doet het wel een beroep op je. Een appèl.

Een locomotief, een open haard, geen rails, een lege kamer, het ontbreken van kaarsen, een klok.
Misschien zie je nog meer?
Kunst, is ook passie, het laat je stromen, intrigeert en streelt voor een moment je ziel.

Fijne dag.

p.s. zoals beloofd: Lichtgroen.