Een week geleden was ik jarig. Alweer een jaar erbij en dat nog steeds in een blakende gezondheid, ook eens goed om bij stil te staan. Zieke mensen zijn er al genoeg. Geluk zit 'm in iets simpels, gezond zijn en dankbaar.
Mijn beste maatje, wat ook mijn museum-beelden-maatje is, kwam met een verrassend en mooi cadeau. Ik hou van het woord cadeau, mits zo geschreven. Soms zie ik ook variant kado voorbij flitsen, maar persoonlijk geef ik de voorkeur aan cadeau. Het heeft meer klasse, meer poëzie en veroorzaakt visueel een minder harde aanslag op mijn netvlies.
Ik zeg altijd maar; de ziekte Kanker begint niet voor niets in Nederland met een K.
In ieder geval ben ik blij en dankbaar voor de films die de dvd-box bevat.
Het zijn films waarbij je op moet letten om maar niets te missen. Film die soms wat zwaardere kost zijn, verhalen met verrassende wendingen en indruk achter laten. Een mooi woord ervoor heb ik zelf maar bedacht; "Werkfilms".
Wanneer je gaat kijken naar een "Werkfilm", moet je aan de slag. Je kunt niet zomaar en vrijblijvend onder het genot van een zak chips en bier, of mijn voorkeur rode wijn, consumeren. Nee, je wordt door de maker(s) aan het werk gezet, gehouden en beziggehouden.
Hoe zit het nou? Huh..? Begrijp ik het nu goed, of heb ik iets gemist? Dat soort dingen.
En dan zitten er nog in de dvdbox de films met het fenomeen Penélope Cruz. Ach, wat heb ik daar nog aan toe te voegen? Wat is er al niet over dit schepsel gezegd en geschreven? Een kostbaar geschenk uit de hemel.
Breekbaar, subtiel, geraffineerd en krachtig met boordevol Spaans temperament. Wanneer ik niet zo ongelovig zou zijn dan zou ik nu ter plekke in Onze lieve Heer gaan geloven. Het is een Godswonder.
En dat niet alleen door haar parelschoonheid van buiten. Het klinkt als een cliché, maar de èchte en pure schoonheid zit 'm gewoon van binnen. En, volgens mijn bescheiden mening, door elke vrouw naar buiten te brengen. Een kwestie van durven, aanboren, willen en kunnen stralen.
Wanneer er iemand dat mysterieuze x-factor bezit dan is het Penélope wel, maar dan ook nog eens met maatje tripple-x. Ze neemt bezit en vult de ruimte met haar rijke aanwezigheid en vlamt als actrice door haar vakvrouwschap. Stilstaand of in beweging spat ze van het beeld.
Een prachtig voorbeeld van "Et dieu...créa la femme"
Ach die Penélope. Gelukkig schrijf je haar mooie achternaam met een C.
Een heerlijk weekend is begonnen en nog een aantal parel-films te gaan.
Fijne weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten