dinsdag 3 september 2013

Herfst, een vliegtuigmug en E.T.

Op 1 september is, meteorologisch gezien, de herfst begonnen. Astronomisch gezien moeten we nog even op de herfst wachten, maar je ziet, ruikt en ervaart het al een béétje rondom je heen. De eerste blaadjes vallen al van sommige bomen. De wind blaast anders, de voorbode is er. De herfst komt steeds dichterbij.

Nu heb ik de héle lange en best warme zomer geen enkele mug op mijn mijn slaapkamer gehad. Tot aan vannacht dan.
Ik lag nog héérlijk te slapen, maar opeens was ie er. Hij scheerde, als was hij een vliegenier uit de Tweede Wereldoorlog, een flink aantal keren langs mijn hoofd.
In mijn oren hoorde ik het geluid wat die ouderwetse vliegtuigpropellers maakten, je kent het wel. In mijn gedachten had de mug een klassiek stoere pilotenjack aan en op zijn hoofd zo'n lederen helm. Het bandje was, ook stoer, niet onder zijn kin vastgemaakt. Ik twijfel nog een beetje of ik nu een Amerikaanse vlag op zijn jas zag of de ondergaande Japanse zon.
In ieder geval werd ik door de vervelende en pestende, maar verder relatief onschuldige mug, ik ben gelukkig niet snel prikbaar, uit mijn dromerij gehaald.

Een mooie droom was het, want ik had samen met een collegakunstenaar een mooi werk bedacht en gemaakt. Een bijzondere en speciale fiets waarmee je door de lucht kon fietsen, als je tenminste maar hard genoeg trapte. Maar, je kon er een geweldige en intense ervaring door krijgen. Vergelijkbaar als die van dat jongetje dat door de lucht fietst met voorop E.T. in zijn mandje.
Hoe zou het trouwens zijn met E.T.? Hij wilde in de jaren tachtig steeds naar huis bellen om zich te laten ophalen. Soms probeer ik me zijn huis voor te stellen, maar dat is lastig.
Nu zou je de scene opnieuw kunnen verfilmen. E.T. met in zijn handen, och die lange vingers, een smartphone. Hebben ze meteen een steengoeie reclame. Langdurig het merk in beeld en kassa.
Nee, sorry, skip maar, slecht idee. Van E.T. moeten ze absoluut afblijven. Ik wil geen deel twee en ook geen sequelverfilming zien.
S'nachts gaat mijn fantasie soms met me op de loop, of door de lucht zoals je wilt. Gelukkig heb ik soms ook nog dat frisse en onbevangen gevoel van een kind, ik koester dat als een van mijn grootste schatten.

De herfst gaat ook nog bijzondere dingen doen. De komende dagen wordt het weer stralend nazomeren. Korte broek kan weer uit de kast en de zonnebrand binnen handbereik.
Geniet van deze stralende dag en mocht je E.T. zien of spreken groet hem van mij. Ik heb veel van hem genoten. Hij was een special Terrestrial. Maar wat wil je met zo'n mooie voornaam, Extra.

Fijne dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten