 |
| Fotografie Mart van Zwam |
Ze had even daarvoor de knuffel uit een lege boodschappenwagen gevist. Aan haar linkerhand droeg ze twee stevige draagtassen met diverse kerstinkopen.
Ach jochie, dacht ik. Je was hem bijna vergeten. Thuis en zonder knuffel zou dat tranen opleveren, uren van verdriet en misschien wanhopige ouders. Maar gelukkig kwam het goed.
De stem van de vrouw en haar bestraffende toon klonken hard en scherp. Als je het mij vraagt? Teveel stress. Nog even met z'n allen doorbijten, het is bijna Kerst. Dan kunnen we met een gerust hart gaan genieten. Of niet?
De gedachte aan het kerstdiner, eventuele familieperikelen, nog nooit eerder gebruikte kookrecepten, sociale verplichtingen. Het lijkt voor veel mensen ieder jaar weer een heel gedoe te zijn. En de stress jaagt en vibreert door de lucht.
S'lands grootste grootgrutter probeert ons een mooie, bijna therapeutische boodschap mee te geven. geen Kerst-mis maar Kerst-lukt. Dat noem ik nu eens een positieve boodschap, alle lof voor zoveel opbeurende woorden. Als dat tussen de oren van mensen gaat zitten komt het misschien wel helemaal goed dit jaar.
Ondertussen laat Poetin allerlei mensen vrij vanwege een amnestieregeling. Waarschijnlijk zijn de meesten nog niet voor Kerstmis thuis om aan het diner aan te schuiven, maar ze komen in ieder geval vrij. En dat is het belangrijkste. En ondertussen plakte meneer Wilders nog even een uitdagende sticker op z'n deur. Dat kon nog net even voor de Kerst-reces van de tweede kamer. Hij wilde zo graag een statement maken en een boodschap uit dragen. Tja, als dat maar niet teveel tussen de oren van mensen gaat zitten.
En terwijl ik deze tekst schrijf op mijn laptop, hoor ik mooie woorden uit mijn speakers. "Have yourself a merry little Christmas." Prachtig gezongen en met een mooie boodschap
Laten we het maar klein houden, dat scheelt in ieder geval een heleboel stress.
Fijn weekend.
Ach jochie, dacht ik. Je was hem bijna vergeten. Thuis en zonder knuffel zou dat tranen opleveren, uren van verdriet en misschien wanhopige ouders. Maar gelukkig kwam het goed.
De stem van de vrouw en haar bestraffende toon klonken hard en scherp. Als je het mij vraagt? Teveel stress. Nog even met z'n allen doorbijten, het is bijna Kerst. Dan kunnen we met een gerust hart gaan genieten. Of niet?
De gedachte aan het kerstdiner, eventuele familieperikelen, nog nooit eerder gebruikte kookrecepten, sociale verplichtingen. Het lijkt voor veel mensen ieder jaar weer een heel gedoe te zijn. En de stress jaagt en vibreert door de lucht.
S'lands grootste grootgrutter probeert ons een mooie, bijna therapeutische boodschap mee te geven. geen Kerst-mis maar Kerst-lukt. Dat noem ik nu eens een positieve boodschap, alle lof voor zoveel opbeurende woorden. Als dat tussen de oren van mensen gaat zitten komt het misschien wel helemaal goed dit jaar.
Ondertussen laat Poetin allerlei mensen vrij vanwege een amnestieregeling. Waarschijnlijk zijn de meesten nog niet voor Kerstmis thuis om aan het diner aan te schuiven, maar ze komen in ieder geval vrij. En dat is het belangrijkste. En ondertussen plakte meneer Wilders nog even een uitdagende sticker op z'n deur. Dat kon nog net even voor de Kerst-reces van de tweede kamer. Hij wilde zo graag een statement maken en een boodschap uit dragen. Tja, als dat maar niet teveel tussen de oren van mensen gaat zitten.
En terwijl ik deze tekst schrijf op mijn laptop, hoor ik mooie woorden uit mijn speakers. "Have yourself a merry little Christmas." Prachtig gezongen en met een mooie boodschap
Laten we het maar klein houden, dat scheelt in ieder geval een heleboel stress.
Fijn weekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten