"Woensdag, gehaktdag". Ik heb, voor mezelf, even gezocht waar nu die uitdrukking vandaan komt?
Vroeger slachtte de slager, zij die dat zelf deden, op maandag. Op dinsdag werd het vlees verwerkt tot karbonades, riblappen enz. Tijdens het snijden en uitbenen bleef restvlees over dat, met behulp van een vleesmolen, werd vermalen tot gehakt. Dat werd dan op woensdag verkocht.
In 1949 verzon een slager de pakkende slagzin en kreeg als beloning 25 gulden van de (let wel) Christelijke Slagersvereniging. In de jaren zestig pikte een reclamebureau de slagzin op en werd een uitdrukking geboren. "Woensdag, gehaktdag". Gewoon grappig om te weten, als je morgen aan een quiz mee doet, kun je misschien weer punten scoren.
"En de week is weer doormidden", die hoor ik ook wel eens. Dat klinkt een stuk zwaarder en negatiever. Mensen die dat met regelmaat zeggen en er ook nog een diepe zucht bij doen, zijn vaak in het verkeerde werk beland. Of misschien hebben ze een slechte werkgever, worden ze niet gewaardeerd, hebben ze gewoon saai en uiterst duf werk. In ieder geval voelen ze dat de week nog lang, lang gaat duren.
En dan moeten ze nog een aantal dagen voor het weer weekend is. Als je het zo voelt dan is de tijd dat je werkt wel een héél zwaar en groot kruis om te dragen. Meeslepen is een beter woord.
Misschien wordt het, als het kan, eens tijd om uit te kijken naar ander werk en actie.
Vanochtend, tijdens het opstaan, dacht ik aan het feit dat het vandaag, volgens afspraak, alweer woensdag is. De week vliegt voorbij en ik wil nog zoveel. Voor mij is dat een perfect signaal en teken dat ik nog steeds op de goeie weg ben.
Kom, laat die woensdag maar komen. Ik ben benieuwd.
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten