dinsdag 6 augustus 2013

Ikzelf ben uiteindelijk de held van mezelf

Helden. We zien ze graag in een film, op t.v., lezen over hun daden in een goed boek of in een stripverhaal.
Helden. De Tour de France is achter de rug, de voetballende helden zijn weer met een bal op het gras te bewonderen, de zwemmers konden de afgelopen twee weken hun heldendaden in het water laten zien. Helden. Omstanders die een oververhit hondje of baby redden uit een te hete auto, een lifeguard die een drenkeling uit het water haalt. Drama, ontroering, tranen en respect.
Helden. We leven met ze mee. Ze doen het goede, zijn soms ook maar mensen van vlees en bloed, kennen ook angst en onzekerheid, af en toe is het een dubbeltje op z'n kant, maar ze overwinnen altijd.

Een held komt in beweging, in actie. Ik ben er een, jij ook en jij en jij.
Wie kent er niet de twijfel en onzekerheid die af en toe de kop opsteken? Doe ik het wel goed? Dit is echt niks. Straks vinden ze het afschuwelijk, krijg ik een lading van kritiek en dan?
Oh ja, die stemmetjes in jezelf die de boel proberen te dwarsbomen, proberen te ondermijnen. Terroristen zijn het, maar dan zeer moeilijk traceerbaar. Deze zitten namelijk niet tussen de bergen van Afghanistan verscholen of op een hotelkamer rustig op het bed te wachten met naast zich een tas vol explosieven.
Nee, deze zijn sluwer en onzichtbaar, alsof ze de cape van Harry Potter om hebben gehangen. Ik heb geen foto van ze, beschrijving, vingerafdruk of D.N.A. Ik weet het wel en voel duidelijk dat ze er zijn. En ze zijn gemeen, zeer stiekem en uitermate creatief. Slaan toe wanneer je het niet verwacht en uit onverwachte hoek.
En toch kom ik in beweging en ga ik de strijd aan. Ik ben mijn eigen Man of steel, Wolverine of Tarzan, koning van de jungle. Redder in de nood met een groot hart, onverstoorbaar en met de moed van een leeuw.

Maar wat nu te doen tegen deze stiekemerds? Je kunt ze gevoelsmatig in het "licht" zetten, daar kunnen ze niet tegen. Ze houden van het duister, van daaruit slaan ze toe en doen wat ze kunnen, daar waar ze goed in zijn. Een bom verpakt in gefluister.
Wanneer je een stemmetje hoort dat probeert jouw onzekerheid aan te wakkeren, je te vertellen dat het toch niet gaat lukken, dat je het toch niet kunt enz., doe je het licht aan zoals in je huis als het donker wordt. Je kunt je gevoelsmatig een schakelaar visualiseren die je indrukt. Licht.
Koekoek, ik hoor je wel, weet dat je er bent, maar het doet me totaal niks. Ik raak er niet van onder de indruk want ik ben absoluut op de goeie weg.
Je tong uitsteken helpt ook, dat vinden ze maar smerig. Doe dat maar niet in gezelschap, daar kunnen gewone mensen niet tegen.

Wees een held!
Fijne dag en geniet van je heldhaftigheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten