zondag 31 augustus 2014
Inspiratie: Norman Rockwell - The Tattoo Artist, 1944
 |
| Norman Rockwell (American, 1894–1978). The Tattoo Artist, 1944. Oil on canvas, 43 1/8 x 33 1/8 in. (109.5 x 84.1 cm). Brooklyn Museum |
Expositietip: "De wereld van Van Gogh" Foto’s van Emmy Andriesse in het Van Gogh Museum
De wereld van Van Gogh
Vlak voor haar dood voltooide Andriesse de fotoserie De wereld van Van Gogh. Ruim zestig jaar na Van Gogh reisde ze af naar de Provence en Auvers-sur-Oise om met haar camera de onderwerpen vast te leggen die Van Gogh tekende en schilderde. In het eerste deel van de tentoonstelling zijn de foto’s te zien die Andriesse maakte in de geest van Van Gogh. Deze eigenzinnige werken bewijzen hoe Van Gogh ook na zijn dood kunstenaars inspireert.Mensen op straat
Het tweede deel van de tentoonstelling belicht foto’s uit haar eerdere oeuvre, gericht op sociale onderwerpen. Net als Van Gogh wilde zij de gewone mens op een eerlijke en respectvolle manier vastleggen. Andriesse fotografeerde graag mensen op straat. Met haar treffende stijl gaf zij anonieme voorbijgangers een eigen gezicht.Bron en lees verder...
www.vangoghmuseum.nl/nl/nu-te-zien-en-te-doen/tentoonstelling-fotos-van-emmy-andriesse
Glansrijk, een naam en een beker
Een Range Rover. Het grote glimmende zwarte gevaarte met een glanzende gril voorop stopte bij het hek van het sportcomplex.
Het is een sportcomplex waar een combinatie van sport te vinden is. Voetbal en hockey. Een meisje gehuld in trainingspak en met een lange paardenstaart stapte van de hoogte naar beneden op de grond. Ze daalde af. Een Range Rover heeft nu eenmaal een grote op en instap.
Mijn ogen scanden de omgeving, ze waren op zoek naar mijn zoon. Er was een voetbaltoernooi in volle gang. Voetbalshirts, rugnummers en kreten van een doelpunt gaven het landschap kleur en vorm. Een enkele cornervlag stond er een tikkeltje tijdelijk verlaten bij.
Het voetbalveld. Sommige velden zijn van kunstgras maar mijn voorkeur gaat meer voor het echte. Ik kon het niet laten om even met mijn vingers het groen te strelen en daarna de geur van mijn vingertoppen te ruiken. Gras, gekort gras, pas gemaaid, en vochtig van de regen.
Het was druk. Op allerlei velden waren wedstrijden te zien. En zo te zien ging het ergens om. Er werd gespeeld om eerste in de poule te zijn en de uiteindelijke beker in ontvangst te mogen nemen. En wat is er mooier dan uiteindelijk met je team zo'n glanzende beker in de lucht te houden en het uit te schreeuwen van plezier? De zoete smaak van overwinning. Voor even je te voelen als winnaars van de Champions League. Dat gevoel.
Ik zag mijn zoon bij de kleedkamers. We kletsten wat over de transfer van Daley Blind naar Manchester United en de bijbehorende miljoenen. Wat zal Danny, zijn vader trots zijn. Manchester United, de naam klinkt. Als speler geeft het je naam een extra glans. De rest van de spelers liepen ondertussen naar het veld en ik liep achter het geluid van de klinkende noppen aan.
Er waren verschillende voetbalschoenen te zien in zwart, wit of sprankelende felle kleuren. Op de website van Nike las ik achteraf namen als Magista, Mercurial, Hypervenom en het mooie Tiempo. "Dare to Atack" staat er als extra verkoopregel bij die laatste naam vermeld.
Max speelde als laatste man, was het slot op de deur en veegde zijn deel van het veld schoon. Zijn wapperende lokken, lengte en lange benen maakten indruk. Als een Daley Blind beschermde hij zijn keeper.
Uiteindelijk won het team met glans de beker.
De glans van een naam.
Danny zal héél trots zijn op zijn zoon. Waarschijnlijk is ie net zo trots al ik ben.
Fijne zondag.
zaterdag 30 augustus 2014
vrijdag 29 augustus 2014
Verleiding, sirenes en zwichten
Het lijkt of ze me naar de ingang van de elektrisch uit elkaar schuivende winkeldeuren willen loodsen.
De foto's werken als sirenes. De prijs van de artikelen proberen me te beloven dat ik straks een ultieme voldoening krijg wanneer ik bij het afrekenen de vier cijfers van mijn pincode met een zwierig gebaar en in roes met mijn wijsvinger intyp.
Bijna als gedrogeerd stap ik de drempel over en waag ik mijn voeten in een paradijselijke omgeving. Voor de grote prullenbak, een verzamelbak voor lege batterijen en het kopieerapparaat waar een met de hand geschreven briefje met daarop de tekst "Kapot" ophangt heb ik geen aandacht. Ik moet kopen en wel nu!
De uitgekiende routing van de winkel (écht jargon) neemt me bij de hand en laat me dingen zien die ik écht moet kopen en zeker niet moet vergeten. Omdat, voor het geval dat en voordat het weer verandert in de normale prijs. Ik loop langs koelvitrines met prachtig kunstmatig licht wat het vlees nog aantrekkelijker laat lijken. Als een roofdier loop ik langs kip, rund en varken. Ik denk even niet aan slachten of iets dergelijks. Het water loopt me in de mond, mijn tanden en kiezen staan te popelen om te verscheuren.
Bij de schappen gevuld met de lekkerste wijnen wordt ik aangestaard door etiketten die me een gevoel van als God in Frankrijk, Chili of Afrika beloven. Ik wil het sap van druiven proeven, de bedwelming van de alcohol tot me nemen en Russel Crowe zijn. "A good year" was een mooie film. Toen ik de beelden zag wilde ik direct een wijngaard kopen en iedere dag met mijn handen vruchtbare grond voelen.
In mijn linker broekzak zit een briefje, mijn boodschappenlijstje. Het herinnert me eraan dat ik wakker moet worden. Het boodschappenbriefje heeft meerdere functies. Het zorgt ervoor dat ik niets vergeet (best handig) en dat ik niet meer koop dan dat ik nodig heb. Heel verstandig.
Het briefje is mijn leidraad, mijn discipline. Een stuk gereedschap om weerstand te bieden tegen de verleiding.
Ik kom langs het chipsvak, het is bijna niet te doen. Ik voel even aan mijn buik en beslis dat het, gezien de omvang ervan, heel verstandig is om geen zak met zoutjes in mijn boodschappenmand te laten vallen. Rijen met snoep en koekjes passeer ik met mijn ogen bijna gesloten.
Schoonmaakmiddelen, toiletpapier en shampoo's zijn een makkie er is geen verleiding. Hetzelfde geld voor plastic zakjes en handige huishoud hulpjes.
Ik ben er bijna, heb de rijen kassa's in het vizier die als vuurtorens opdoemen aan het einde van deze wereld vol verleiding. Ik ben bijna gered.
Pure chocolade. Ik wil en moet. Allerlei smoezen van waarom niet passeren de revue. Variaties worden ter plekke aangemaakt. Ach...waarom ook eigenlijk niet.
De reep pure chocolade trakteert me op een vete knipoog.
Fijn weekend en sterkte met de zaterdagse boodschappen.
donderdag 28 augustus 2014
Expositietip: Daniel Gordon - Winnaar Foam Paul Huf Award 2014
Daniel Gordon - Winnaar Foam Paul Huf Award 2014
12 september – 2 november 2014Foam opent haar deuren voor de tentoonstelling Shadows, Patterns, Pears van de Amerikaanse kunstenaar Daniel Gordon (1980 Boston, VS). Gordon is de winnaar van de Foam Paul Huf Award 2014, een prijs die Foam jaarlijks toekent aan een veelbelovende jonge internationale fotografen jonger dan 35 jaar. De tentoonstelling toont een selectie van kleurrijke portretten en stillevens, gecreëerd en gefotografeerd tussen 2010 en 2014.
De keuze van de internationale jury voor Daniel Gordon als winnaar was unaniem. Zijn werk is gebaseerd op de klassieke genres van het stilleven en het portret, thema's die in alle stromingen van de kunstgeschiedenis voorkomen. De jury stelde: "Gordon vertegenwoordigt een generatie voor wie het gebruik van beelden van het internet vanzelfsprekend is. Hij heeft een unieke manier gevonden om van bestaand beeldmateriaal driedimensionale collages te maken die hij vervolgens fotografeert. We zijn verheugd zijn zeer originele en kleurrijke werk te mogen onderscheiden. Gordon verdient het absoluut om toegevoegd te worden aan de lijst van Foam Paul Huf Award winnaars, die hard op weg is de 'who's who' van de hedendaagse fotografie te worden."
Bron en lees verder...www.foam.org/visit-foam/calendar/2014-exhibitions/daniel-gordon
Expositietip: Robert Zandvliet Stones & Sketches in De Pont Museum Tilburg
Robert Zandvliet
Stones & Sketchestekeningen en schilderijen
30 aug 2014 - 4 jan 2015
Voor het eerst toont Robert Zandvliet een minder bekende kant van zijn kunstenaarschap: een keuze uit de honderden tekeningen en schetsen die voorafgingen aan een serie of een enkel doek. Door zijn compromisloze werkwijze in de uiteindelijke doeken is het van belang dat hij vooraf heel goed uitzoekt hoe een compositie moet worden: “Ik zorg dat ik een bewustzijn heb van hoe het beeld op het doek vorm moet krijgen. Dan maak ik heel veel schetsen en dan schilder ik het twee of drie keer zodat het helemaal in mijn fysiek zit.”
Voor diegenen die bekend zijn met de schilderijen van Robert Zandvliet is het kijken naar de series tekeningen vooral een hernieuwde ontmoeting met oude bekenden, zoals de filmdoeken, highways, marines, maanlandschappen, het weggetje tussen de korenvelden van Van Gogh en de studio van Picasso. Die herkenbare periodes en motieven uit zijn oeuvre zien we ook terug in One Hundred Views, een schets van vierentwintig meter breed die hij rechtstreeks op de muur zal aanbrengen. “Een schets op schilderijformaat”, zoals hij het zelf beschrijft.
Bron en lees verder...www.depont.nl/nc/tentoonstellingen/programma/detail/pers/robert-zandvliet-2/
Quote: Ludwig van Beethoven "Een valse noot zingen..."
"Een valse noot zingen is onbelangrijk, maar zingen zonder passie is onvergeeflijk."
- Ludwig van Beethoven Duits componist 1770-1827
woensdag 27 augustus 2014
Quote: Ralph Waldo Emerson "Ontwikkel een passie voor leren..."
Ontwikkel een passie voor leren. Dan zul je nooit ophouden met groeien.
-Ralph Waldo Emerson
dinsdag 26 augustus 2014
Dutch Design Week Eindhoven: Now Future 18-26 oktober 2014
Benieuwd naar wat er te zien zal zijn tijdens DDW en kun je niet wachten tot het volledige programma bekend is? De eerste programmaonderdelen van DDW 2014 staan inmiddels online!
De komende tijd zal het programma worden aangevuld. Houd de website in de gaten of volg via Facebook en Twitter voor de laatste updates.
Bron en lees verder...www.ddw.nl/index.php
Een middenplakker, een soort van en doping voor het haar
Dat schijnt dus een automobilist te zijn die op de middelste rijstrook blijft rijden terwijl er links en rechts van hem nog banen vrij zijn. Een soort wie van drie en dan neem ik de middelste maar. Tegen beter weten in dus doorgaan terwijl er geen andere kip (of in dit geval andere auto) op de weg te bekennen is.
Weer iets geleerd. ik hoorde het woord in een programma wat laat zien hoe mensen die een verkeersovertreding veroorzaken worden aangehouden. Hup, auto aan de kant, boete uitschrijven en min of meer verplicht een filmpje bekijken van de zojuist gemaakte overtreding. Vermaak met een vleugje opvoedkunde. Hoe meer een automobilist tekeer gaat des te grappiger lijkt het filmpje.
De aangehouden man riep ook nog zoiets van:: "Jij hebt een soort van gelijk.." tegen een politieagente die wel van wanten wist. Een soort van. Ik kwam niet meer bij, de agente maakte allerlei varianten van een soort van en ik wilde maar één ding, het pleit was beslecht. Ik wilde de afstandsbediening.
Een soort van. Voordat ik al zappend in dat hilarisch stukje opvoedkunst viel hoorde ik daarvoor nog een andere kreet. "Proef nu de smaak van géén suiker en géén toegevoegde zoetstoffen." Ook leuk. Maar wat proef ik dan?
Even later kwam "Doping voor het haar." nog net even voorbij. Is het net een beetje rustig in de wielrenwereld en hebben we de laatste jaren al aardig wat helden zien sneuvelen en van hun voetstuk horen vallen, komt er iemand op het idee om shampoo doping voor het haar te gaan noemen. Zouden ze nu meer flacons gaan verkopen?
Het onderliggende signaal zou kunnen zijn dat doping best wel goed is als een soort van. Zo'n boodschap kan meer in ons onbewuste gaan zitten dan ons misschien lief is.
Vandaag zijn hier de middelbare scholieren weer begonnen. Ik zag zoekende brugklassers en behulpzame ouders, uitstekende fietsen vanwege de hoeveelheid regen in de kofferbak en een file voor de school.
De vakantie is voorbij. Het gewone leven is begonnen als een soort van bijzonderheid.
Fijne dag.
Quote: John Steinbeck "Men do change, and change comes like..."
Men do change, and change comes like a little wind that ruffles the curtains at dawn, and it comes like the stealthy perfume of wildflowers hidden in the grass.
- John Steinbeck
maandag 25 augustus 2014
Expositietip: Rudolf Steiner; Alchemie van het alledaagse in de Kunsthal Rotterdam
Steinerweekend 27 en 28 september
Voor iedereen die net als Steiner hoofd, hart en handen wil gebruiken, organiseert de Kunsthal op zaterdag 27 en zondag 28 september het Steinerweekend. Kom ruiken, proeven, luisteren en meedoen in één van de vele workshops over voeding & landbouw, architectuur, dans, sociaal ondernemen en kunst & design.
Zondag 28 september is het KunsthalFAMILIEdag en is het programma speciaal voor jong en oud.
Bron en lees verder...www.kunsthal.nl/22-721-Rudolf-Steiner.html
David, Balloon Ascents en the Beatles
En terwijl Richard ergens naar toe is vertrokken, waarheen weten we (nog) niet, zat gisterenavond David van Reybrouck aan tafel bij Wilfried de Jong. David is ook een verteller en schoof aan als zomergast.
David van Reybrouck is een essayist, poëet en ook schrijft hij theaterstukken. Met zo'n achternaam moet je ook wel een poëet zijn, vind ik. David is niet alleen welbespraakt maar had voor mijn gevoel maar een paar woorden nodig om ergens de essentie van bloot te leggen. Met speelsheid, hartelijkheid en het gereedschap van een woordkunstenaar schoot hij intens de diepte in.
Woorden als herdenkingsindustrie en Lamento vlogen gevleugeld uit de televisie en door de huiskamer. David sprak met passie en vuur zoals je een vrouw kunt beminnen, alsmaar op zoek naar de diepere laag van haar wezen.
Gisterenmiddag was er ook muziek. Een Red Shoe Session in Lent bij Nijmegen. Wat ooit broeikassen waren vol met groei-energie daar hing nu een sfeer van verlaten productiviteit. Er was een optreden van Joanna Weston die gezegend is met een mooie sopraan-achtige stem. Haar nog piepjonge baby luisterde in vaders armen mee. Anne Soldaat, een zanger, schonk het publiek ook al prachtige teksten. Het kon niet op.
Het eerste optreden van de middag was er een van een vijftal jongens uit Engeland, allemaal niet ouder dan een jaar of achttien met als groepsnaam Balloon Ascents. Volgens mij gaan we daar nog wel meer van horen. Het was een klein optreden. Niet in het aantal nummers en ook niet in tijdsduur, maar vooral in het zachte en gefocust zijn op de essentie, tenminste zo kwam het bij mij over.
Tijdens het luisteren dacht ik aan het fenomeen "Jongensband in een garage", Mijn gedachten dwaalden af naar een groepje jongens in Liverpool. De behoefte om muziek te maken en je uit te drukken is niet aan tijd gebonden. Behoefte en inspiratie gaan hand in hand samen.
Schopenhauer zei het ooit met hele wijze woorden: "De geschiedenis herhaalt zich altijd, maar altijd een beetje anders."
Fijne maandag.
zondag 24 augustus 2014
Een deurklink, delen en een high five met een mus
Terwijl ik hier en daar iets aan onkruid uit de tuin trok en mijn dingetjes overdacht zag ik Mus op een tak van de vlinderstruik zitten.
"Je hoorde me niet hè? kwetterde Mus er vrolijk op los. Nee, ik was in gedachten verzonken. Alleen met mijn mijmeringen. Nee, een kleine correctie, ik was samen met mijn mijmeringen. Dat klinkt al véél beter en ook dichter bij de waarheid.
Ik nam Mus mee op mijn hand. Mus en ik zijn een stap verder in onze relatie. Het was de eerste keer dat we dat deden. Mus op mijn hand, lopend naar binnen. De tuindeuren waren vanwege de omslag in het weer, gesloten. De herfst heeft zich al een beetje aan ons laten zien, de eerste blaadjes vallen voorzichtig, geuren veranderen, kleuren worden dieper en intenser. De echte herfst heeft een opmaat als in een muziekstuk.
Ik wilde Mus iets laten zien. Een foto die ik heb gemaakt van een deurklink. Op het éérste gezicht is een deurklink nou niet iets bijzonders, we hebben zo'n ding wel vaker vast en zeker wanneer het de klink van een wc-deur betreft. Maar met zonlicht met als gevolg schaduwen, vlakken en lijnen wordt ook de meest gewone vorm een feest om te zien.
"Mooi." zei Mus. Ik keek hem aan en bedankte hem. Ik zag hoe zijn kopje heen en weer ging, ondertussen bewogen zijn ogen over het beeld. "Waarom wilde je het laten zien?" vroeg Mus. "Omdat ik een deler ben. antwoordde ik hem.
"Daarover was ik aan het nadenken in de tuin. Ik wil graag delen. Wanneer ik voel dat mijn bron die onder andere gevuld is met enthousiasme en passie bijna overloopt dan moet ik er gewoon iets van kwijt. Delen en doorgeven is dan een goeie optie. De bron wordt daarna bijna als vanzelf weer aangevuld. En het doet mijn hart goed, dat is ook een lekker gevoel."
"Fraai gezegd." zijn stemmetje werd zachter en hij keek me verwachtingsvol aan. Ik dacht ondertussen aan een roos in de tuin.
"Een deurklink, is een deurklink, is een deurklink..." Mus lachte en gaf me een variant op het bekende high five-gebaar. Het pootje van een mus heeft nu eenmaal een andere vorm dan onze vijfvingerige hand.
Mijn hart maakte een vreugdesprong. Mijn glimlach was de omlijsting van het moment.
"Een mus, is een mus, is een mus..."
Fijne Zondag.
zaterdag 23 augustus 2014
Contrast, verschillen en een oorlogszomer
De letters zijn duidelijk en helder gedrukt, begeleid door het beeld van een lamp die een ouderwetse uitstraling heeft. De lampenkap heeft de vorm van een helm, een soldatenhelm met verschillende landen erop afgebeeld. Rondom de lampenkap vliegen een vrachtvliegtuig en een raket. Het vrachtvliegtuig lijkt me een Hercules op weg met hulpgoederen. De raket dreigend en op weg om dood en verderf te zaaien.
De Telegraaf zou de woorden anders vormgeven, meer ophitsende letters en woorden. Na het lezen daarvan zou ik hoogstwaarschijnlijk direct stemmen voor een enorme verhoging van het defensiebudget. Gelukkig zijn er nog steeds kranten die ons af en toe laten nadenken.
Ik ben een fan van het contrast en het verschil. Een echte liefhebber. "De nevenschikking van ongelijke elementen, kenmerken of eigenschappen in een werk om de uitdrukkingskracht te verhogen door middel van de verschillen die de vergelijking aan het licht brengt." Ziedaar een mooie definitie van het contrast, zo helder geformuleerd dat ik het graag zelf bedacht zou willen hebben.
Terwijl we afgelopen donderdag op weg waren naar het Singermuseum om een expositie te gaan bekijken met als titel "Droomkunst" passeerden we met een redelijke snelheid een geparkeerde bestelbus. De reclame op de bus heeft schreeuwende letters. "Baby-dump" staat erop. Al snel realiseer ik me dat het om een dumpzaak of outlet gaat met spulletjes die met baby's te maken hebben en natuurlijk niet met een plek waar je baby's kunt dumpen als je er genoeg van hebt. Maar kennelijk hebben we schreeuwende reclame nodig om ons scherp en alert te houden.
In het Singer-museum is het qua bezoekers druk, héél druk en daar word ik blij van. Er zijn gelukkig nog steeds veel mensen die zich graag willen verrijken met beelden, tekeningen en schilderijen. Kunst is lekker voor de ziel, brandstof voor ons zijn.
De tentoongestelde kunst bestaat uit "van alles wat". Het is een bonte verzameling van kunstwerken die door allerlei kunstenaars in uiteenlopende tijden zijn gemaakt. De expositie is een schat aan "droombeelden" die iemand in de loop van de tijd bij elkaar heeft gesprokkeld. We lopen van Toorop naar Olaf en van Inez van Lamsweerde langs woorden op de muur zoals het prachtige "bezielde werkelijkheid" en "Paradijselijk verlangen"". In gedachten bedank ik de verzamelaar Gerard van Wezel voor het bijeen brengen van zoveel schoonheid. Zijn signatuur lijkt een soort dagboek.
Aan het einde van de verzameling staat een bankje om op te zitten, even te rusten of om even dat moment te nemen. Kunst kost moeite en energie, contrasten en verschillen zijn de moeite van het ervaren waard.
Een bank is er soms ook om een ander uitzicht en inzicht te ervaren.
Of gewoon even een moment voor jezelf.
Fijn weekend.
vrijdag 22 augustus 2014
Expositietip: Mark Rothko in het Gemeentemuseum Den Haag
Mark Rothko
20-09-2014 T/M 01-03-2015Van blozend roze en jubelend geel, tot knallend blauw en somber zwart. Wanneer je voor de immense doeken van Mark Rothko (1903-1970) staat, voel je hoe je zijn wereld ingezogen wordt. De kleurvelden, opgebouwd uit zinderende verflagen, zijn van een ongekende intensiteit en verbeelden universele gevoelens als angst, extase, tragiek en euforie. Rothko was een intense kunstenaar die alles gaf en zoals vaker met grote kunstenaars, een moeilijk leven kende; gevoed door de ontgoocheling die de wereldoorlogen teweeg hadden gebracht en geteisterd door depressie. Een getormenteerde ziel die tot grootse kunst in staat was, en mensen tot op de dag van vandaag hiermee troost en verwondert. De tentoonstellingen van de Amerikaanse kunstenaar trekken een groot publiek en op veilingen levert zijn werk recordbedragen op. Het Gemeentemuseum Den Haag kondigt met trots een nieuwe tentoonstelling van de kunstenaar aan, vanaf september, meer dan veertig jaar na de laatste presentatie van Rothko in Nederland. Een unieke mogelijkheid om te genieten van Rothko’s werk, de tentoonstelling is enkel in Den Haag te zien en zal niet doorreizen.
Rothko’s schilderstijl vanaf de jaren vijftig, ook wel classic style genoemd, maakte hem wereldberoemd. De interactie met de bezoeker was voor Rothko van groot belang. Een overweldigende emotionele ervaring, voor zowel de kunstenaar als het publiek was voor hem de sublieme vorm van inspiratie, een aan het religieuze grenzend gevoel. ‘Mensen staan voor mijn schilderijen te huilen, omdat ze dezelfde spirituele ervaring hebben als ik had, toen ik het schilderde’. Rothko was niet de eerste abstract kunstenaar voor wie het spirituele aspect belangrijk was, ook kunstenaars als Mondriaan en Kandinsky zagen hun werk als een geestelijke oefening. Wel was hij de eerste die de emotie centraal zette, binnen de tot nog toe tamelijk afstandelijke abstracte kunst.
Bron en lees verder...www.gemeentemuseum.nl/tentoonstellingen/mark-rothko
Expositietip: Raoul Duffy in het Singer Museum Laren
Raoul Dufy
13-09-2014 T/M 11-01-2015Voor het eerst in bijna 60 jaar presenteert Singer Laren het veelzijdige oeuvre van de Franse kunstenaar Raoul Dufy (1877-1953). Kort na 1900 behoorde Dufy tot de meest toonaangevende avant-gardisten in Parijs. Aanvankelijk geïnspireerd door het impressionisme, sloot hij zich aan bij de fauvisten, waarna hij experimenteerde met het kubisme. Later ontwikkelde hij zijn eigen stijl, gekenmerkt door een uitgesproken kleurrijk palet, dynamische lijnvoering en lichte toon. Levensgenieter Dufy verbeeldde het onbezorgde mondaine leven van paardenrennen, zeilregatta's, opera en casino's. Naast schilder en illustrator was Dufy een belangrijk ontwerper van keramiek en textiel. Hij drukte letterlijk en figuurlijk zijn stempel op de modewereld van de eerste helft van de 20ste eeuw. Hij had een succesvolle samenwerking met couturier Paul Poiret en leverde meer dan 5000 stofpatronen, waarvan sommige nog altijd worden geproduceerd door de gerenommeerde zijdeproducent Bianchini-Férier in Lyon. De tentoonstelling presenteert meer dan honderd schilderijen, tekeningen, aquarellen, stofontwerpen en jurken, gemaakt met stofontwerpen van Dufy.
Singer Laren biedt het Nederlandse publiek een hernieuwde kennismaking met een van de grootste Franse kunstenaars van de 20ste eeuw. De tentoonstelling is voor het overgrote deel samengesteld uit een particuliere verzameling, aangevuld met bruiklenen uit binnen- en buitenlandse musea.
Bron en lees verder...www.singerlaren.nl/alle-seizoenen/dufy
donderdag 21 augustus 2014
Quote: "Those who make peaceful evolution...."
"Those who make peaceful evolution impossible make violent revolution inevitable."
- President John F. Kennedy
woensdag 20 augustus 2014
dinsdag 19 augustus 2014
Oen, een hart en quantumsoep
Ooit werd dat woord door Andre van Duijn gebruikt in een van zijn sketches en toen was het mateloos populair. Veel mensen gebruikten het en je hoorde niets anders dan Hey, Oen en Stomme Oen en ga zo maar door. Maar zoals altijd komen er woorden op en verdwijnen ze ook weer naar de achtergrond. Oen had ik al lang niet meer gehoord of gelezen.
Misschien maar goed ook, want behalve sukkel, lummel, sul of domoor is het ook de benaming voor een gecastreerde ezel. Als man voelt die laatste verklaring van het woord "Oen" pijnlijk en moet ik denken aan die jeweetwel-kater uit Jan Jans en de kinderen.
Gelukkig is er bij deze Oen nog verzachtend een hartje getekend en transformeert het gelukkig qua beleving in een soort koosnaampje.
De verbeeldingskracht die wij mensen hebben is toch een wonderlijk fenomeen en iets wat we denk ik moeten blijven koesteren en niet proberen om zeep te helpen. Hans Teeuwen gebruikte dat fenomeen ooit in één van zijn optredens. Zijn kind laat trots haar tekening zien en hij schreeuwt het als vader uit: "Dat zijn toch geen handen maar harken..!"
Als ik nu voor mezelf een rijtje zou maken dan komt liefde onherroepelijk op de eerste plaats want dat is toch wel het grootste en mooiste van allemaal, ook qua energiebron. Maar daarna volgen misschien wel de verbeeldingskracht of fantasie. Of zou het relativeren zijn of misschien wel de energie van positiviteit?
Terwijl ik het woord energie intik en daarna de woorden relativeren en positiviteit gebeurt er iets in mij. Opeens hoor ik de melodie en het gefluit uit Monty Python: "Always Look On The Bright Side Of Life...". Ik hoor het liedje alsof mijn innerlijke jukebox het singletje heeft gevonden en snel voor me heeft opzet.
Het is wonderlijk.
Is er méér en zijn er energiebronnen waar ik nog geen voldoende weet van heb? Er lijkt iets te zijn wat ik niet kan zien maar wel redelijk zuiver voel en/of intens ervaar. Maar natuurlijk is er ook controle, dat heeft iedereen in meer of mindere mate, maar wat als die controle nu eens een beetje losgelaten wordt? Wat dan?
Gisterenmiddag las ik een stukje uit een boek geschreven door Deepak Chopra. Hij had het over quantumfysica. Best ingewikkeld om te begrijpen maar ik doe mijn best. Gelukkig heeft hij het ook over potentie en de enorme mogelijkheden en dat leest dan weer als wat gemakkelijkere kost. En Deepak had het ook over de grote quantumsoep.
Verbeeldingskracht is heerlijk. Mijn innerlijke jukebox heeft snel de muziek aangepast. Ik hoor 10CC en "Life is a minestrone..."
Gek genoeg krijg ik opeens om 8.44 in de ochtend trek in soep.
Fijne dag.
Abonneren op:
Posts (Atom)