Putten, een parel en een sopraan

Het is pauze en ik sta in een soort niemandsland met een glas in mijn hand dat gevuld is met dampende zwarte koffie in zo'n glas waar naar alle waarschijnlijkheid straks ook de rode wijn in geschonken zal worden.
Achter me is een ruimte te zien die gevuld is met zo'n slordige vijftig mensen. Binnen zijn luisteraars en genieters van klassieke muziek. Voor me staat een klein huisje. Er tussenin is het groen met paadjes, allerlei voorwerpen kunst en glas en bomen. De bomen zijn bijna bladloos. Ik zie van het vocht glinsterende stammen en kronkelende vormen. In het huisje voor me is Klaartje zichtbaar achter het raam haar ding aan het doen.

Klaartje is sopraan en bereidt zich voor om met het ensemble na de pauze weer verder te gaan met het optreden. Haar lippen zijn in beweging, lijken te prevelen, maar héél zachtjes hoor ik haar repeteren. Er gaat straks wat komen en mijn verlangen en oren staan op de stand hoopvol.

Barokmuziek staat er vanmiddag in Putten op het programma. Muziek van Bonporti, Scarlatti en Corelli. De namen van de componisten lijken op verre vakantiebestemmingen en laten me verlangen naar een "Room with a view". Als je de film niet kent dan moet je die beslist eens gaan zien of het boek gaan lezen, ook dat is natuurlijk een optie.

Klaartje is klaar en loopt naar buiten. Haar boek met de noten, tekst en maten stevig ingeklemd tussen haar vingers. Nog even en het gaat gebeuren. Deel twee van het concert. Het is een intiem concert. De ruimte waar het zich afspeelt is niet groot, maar groot genoeg om de klanken met ons te laten spelen. Ons mee te voeren en verre reizen te laten maken.

De vier leden van het Bonporti ensemble beginnen. Ze spelen op violen, een cello en een barokluit. De vervoering begint, de verleiding om mee op pad te gaan is een fijne. De musici staan met hun rug voor glazen ruiten. Buiten staan bomen, is het groenig, vochtig en koud. In het herfstige landschap zou ik met liefde takken kunnen sprokkelen voor de houtkachel die in de ruimte staat.
De klanken nemen me mee op reis. Vertolkte gevoelens op muziek zijn reisgenoten in een innerlijk landschap. Als ik mijn ogen voor een moment sluit waan ik me zomaar in de Scala van Milaan.
Teatro alla Scala staat nog op mijn lijstje van dingen om te ervaren. Op dit moment zitten mijn reisgenote Marieke en ik in Putten. Ede, Lunteren en Barneveld zijn we op de reis gepasseerd.

Ik zocht het thuisgekomen even op. Barok schijnt van het Portugese barroco te komen. Het betekent "Onregelmatig gevormde parel". Maar er wordt ook verondersteld dat het uiteindelijk is terug te voeren op het Italiaanse barocco. Barocco; een term waarmee middeleeuwse filosofen een obstakel in de logica beschreven.

Ik hou het graag bij de eerste verklaring; Een onregelmatig gevormde parel.
Lijkt me logisch.

Fijne dag.