De grote curve.
Retrospectief Henri Laurens (1885-1954)Laurens behoorde met Arp, Brancusi, Lipchitz en Zadkine tot de belangrijkste Parijse beeldhouwers van de twintigste eeuw. Hij was een pionier, die als kubist begon in nauwe vriendschap met Georges Braque. Later ontwikkelde hij zijn beroemde curve; talrijke variaties op het vrouwenlichaam (met als favoriete thema de feeërieke zeemeermin) waarin Laurens uiting gaf aan zijn liefde voor de zee. Het is dat ook met trots dat Beelden aan Zee dit overzicht presenteert in haar monumentale gebouw aan de kust van Scheveningen.
Laurens vestigde zich rond zijn zeventiende in het Parijse Montmartre, tussen arbeiders, kunstenaars, anarchisten en intellectuelen. Hier kwam zijn kubistische beeldhouwkunst tot bloei. Hij was dé beeldhouwer naast de twee schilders Picasso en Braque. Hij maakte reliëfs in steen met kubistische onderwerpen als een glas, een krant, een glas en een appel. In de jaren twintig veranderde zijn stijl van strak kubisme naar ronde vormen. Het onderwerp veranderde mee. Hij ging zich bezighouden met het vrouwelijk lichaam. Laurens woonde toen aan de Zuid-Franse kust en door de natuur en de zee komen natuurlijke thema’s als water, aarde en nacht naar voren in monumentale beelden.
Bron en lees verder...www.beeldenaanzee.nl/nl/grote-zaal/De-grote-curve-Retrospectief-Henri-Laurens-1885-1954
Geen opmerkingen:
Een reactie posten