Winterbanden, snijbestendige kleding en een appeltaart

Winterbanden, snijbestendige kleding en appeltaart. Zo op het oog woorden die niet zoveel met elkaar te maken hebben, maar ik heb ze achter elkaar geplaatst om te laten zien wat ik s'ochtends zo oppik in het nieuws. Woorden die bij mij blijven hangen, me opvallen. Er gebeurt iets en dat heet dan met een mooi woord inspiratie. In mijn hoofd draaien radertjes hun snelheid, er klinkt geklik en er vallen woorden op hun plek.

Winterbanden. In de Volkskrant de vraag of winterbanden in Nederland wel echt nodig zijn. Volgens leasemaatschappijen is er gemiddeld minder autoschade met dan zonder die banden. Maar, zo wordt ook gezegd, leaserijders zijn geen "normale" automobiliste en dat daarom "veralgemenisering", wat een mooi woord, niet mogelijk is. Bovendien bestaat de kans dat automobilisten met gemonteerde winterbanden aan "risicocompensatie" doen. Ik heb zin een partijtje scrabble.
Méér risico nemen omdat je je redelijk veilig waant? Weinig sneeuw en een paar herfstblaadjes is misschien een kwestie van snelheid aanpassen? Een alternatief zouden "vierseizoensbanden" kunnen zijn.
In gedachten en onder het drinken van warme koffie  hoor ik prachtige muziek van Vivaldi.

Snijbestendige kleding. Ook al zo'n mooie uitdrukking. De schaatswereld is in rep en roer vanwege een aantal behoorlijk zware ongelukken die binnen twee weken plaats hebben gevonden. Een gebroken ruggenwervel, een gebroken rug, een klaplong, gebroken ribben en een slagaderlijke bloeding. Er klinkt vanwege de drang naar meer veiligheid om helmen en snijbestendige kleding. Terwijl ik dat vanochtend las dwaalden mijn gedachten even af naar zo'n maliënkolder die vroeger werd gedragen door soldaten en ridders. In gedachten zag ik jeugdheld Floris op doorlopers al schaatsend op een Friese plas. Met hoge snelheid, maar wat is eigenlijk snel, op houten schaatsen maakt hij een lange neus naar Lange Pier.

En dan de appeltaart. Die stond niet in het nieuws maar was te lezen in een email die ik kreeg van mijn uitvaartverzekering. Ik ben al jaren lid van de DELA coöperatie. Best okee allemaal, als ik ooit moet gaan en dat duurt hopelijk nog heel lang dan wordt het allemaal keurig geregeld.
Diezelfde DELA beloofd mij in de email een lekkere appeltaart. Wanneer ik op het onderlijnde woordje hier klik en mijn gegevens achterlaat dan krijg ik via de HEMA een overheerlijke appeltaart en verdere informatie over een spaarrekening. Tja meneertje, niets is te dol voor onze trouwe klanten. Nee, maar bedankt voor het gebaar.
Mijn gedachten dwaalden al snel af naar een plakje hotelcake en snel kouder wordende koffie uit zo'n kleurloos kopje met bijpassende neutrale schotel.

Gisteren zag ik op het nieuws een indrukwekkende blauwe kist. Het was de kist, het kon qua vorm voor het zelfde geld ook een doos zijn, van Seth Gaaikema. Het was prachtig blauw.
En terwijl automobilisten zich buigen over wel of geen winterbanden en schaatsers hun rondjes draaiend zich proberen te beveiligen vanwege messcherpe schaatsen denk ik erover om zelf maar eens een appeltaart te gaan bakken. Nog nooit gedaan. Maar er is altijd tijd voor een eerste keer.

Fijne dag.