Ooit werd dat woord door Andre van Duijn gebruikt in een van zijn sketches en toen was het mateloos populair. Veel mensen gebruikten het en je hoorde niets anders dan Hey, Oen en Stomme Oen en ga zo maar door. Maar zoals altijd komen er woorden op en verdwijnen ze ook weer naar de achtergrond. Oen had ik al lang niet meer gehoord of gelezen.
Misschien maar goed ook, want behalve sukkel, lummel, sul of domoor is het ook de benaming voor een gecastreerde ezel. Als man voelt die laatste verklaring van het woord "Oen" pijnlijk en moet ik denken aan die jeweetwel-kater uit Jan Jans en de kinderen.
Gelukkig is er bij deze Oen nog verzachtend een hartje getekend en transformeert het gelukkig qua beleving in een soort koosnaampje.
De verbeeldingskracht die wij mensen hebben is toch een wonderlijk fenomeen en iets wat we denk ik moeten blijven koesteren en niet proberen om zeep te helpen. Hans Teeuwen gebruikte dat fenomeen ooit in één van zijn optredens. Zijn kind laat trots haar tekening zien en hij schreeuwt het als vader uit: "Dat zijn toch geen handen maar harken..!"
Als ik nu voor mezelf een rijtje zou maken dan komt liefde onherroepelijk op de eerste plaats want dat is toch wel het grootste en mooiste van allemaal, ook qua energiebron. Maar daarna volgen misschien wel de verbeeldingskracht of fantasie. Of zou het relativeren zijn of misschien wel de energie van positiviteit?
Terwijl ik het woord energie intik en daarna de woorden relativeren en positiviteit gebeurt er iets in mij. Opeens hoor ik de melodie en het gefluit uit Monty Python: "Always Look On The Bright Side Of Life...". Ik hoor het liedje alsof mijn innerlijke jukebox het singletje heeft gevonden en snel voor me heeft opzet.
Het is wonderlijk.
Is er méér en zijn er energiebronnen waar ik nog geen voldoende weet van heb? Er lijkt iets te zijn wat ik niet kan zien maar wel redelijk zuiver voel en/of intens ervaar. Maar natuurlijk is er ook controle, dat heeft iedereen in meer of mindere mate, maar wat als die controle nu eens een beetje losgelaten wordt? Wat dan?
Gisterenmiddag las ik een stukje uit een boek geschreven door Deepak Chopra. Hij had het over quantumfysica. Best ingewikkeld om te begrijpen maar ik doe mijn best. Gelukkig heeft hij het ook over potentie en de enorme mogelijkheden en dat leest dan weer als wat gemakkelijkere kost. En Deepak had het ook over de grote quantumsoep.
Verbeeldingskracht is heerlijk. Mijn innerlijke jukebox heeft snel de muziek aangepast. Ik hoor 10CC en "Life is a minestrone..."
Gek genoeg krijg ik opeens om 8.44 in de ochtend trek in soep.
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten