Toeval, het valt je toe.

Stel je eens voor. Fotograferen terwijl je camera aan een vlieger hangt. Niet door een zoeker kunnen zien wat je ziet en wat je nu eigenlijk in beeld brengt.
Op het gevoel, gevoel en het instinct de ruimte geven. Afwachten wat er op een negatief (hoeveel fotografen hebben nog dat geduld?) later is terug te zien en soms een onverwacht cadeautje krijgen van een beeld wat je nooit had kunnen voorspellen zo wonderschoon.
Dat is dus echt loslaten. Maar niet de vlieger.

Gerco de Ruijter fotografeert zoal een tijdje. Met een vlieger, camera eronder vastgemaakt aan een stok en een omgebouwde afstandbediening die ooit aan een modelauto toebehoorde. Je laten leiden door de wind en ondertussen zelf meelopend (met de vlieger aan het lichaam bevestigd om niet los te schieten) door het landschap.
Foto's met een behoorlijk ongewoon perspectief en soms in een uiteindelijk abstract beeld. Het laat ons het landschap ervaren zoals we dat nooit eerder hebben ervaren. Heel bijzonder.
Voor meer van deze fotografie zie: http://www.gercoderuijter.com/gerco/

Koop een vlieger en ga mee met de wind...