Wanneer je op dit moment door de binnenstad loopt is het eigenlijk overal hetzelfde beeld. Sale, sale, sale!Kennelijk kunnen de winkeliers hun spullen niet meer slijten, weinig klanten, hoge zomerse temperaturen en de crisis doet zijn werk. Steeds meer winkelpanden staan er verlaten bij, de activiteiten zijn gestopt en als voorbijganger kijk je naar een donkere lege ruimte met soms de laatste post nog op de deurmat.
We zitten in een crisis. Als je het gedurende de dag, week, maand of jaar maar vaak genoeg hoort dan begint het woord crisis zijn werk te doen. Als een gif sluipt het je systeem binnen en nestelt zich.
Het gaat zich, in onze wereld, gedragen als zand tussen de tandwielen van een motor. De tandwielen gaan knarsen, hebben steeds meer moeite om rond te draaien en komen op den duur in een beweging op weg naar uiteindelijke stilstand.
Het is nu zomerreces en dus komkommertijd voor de journalisten. Politici zijn op vakantie, ontspannen zich, laden hun batterij op en bereiden zich voor op wat komen gaat. Misschien een politiek heet najaar. De crisis, de algehele malaise en "hoe komen we daar uit?". Veel vragen, oneliners, discussies en elkaar een vinger geven. Maar wie heeft er een juiste visie en loodst ons naar een betere tijd?
We kunnen met z'n allen elkaar aankijken en/of wijzen, maar schieten we daar werkelijk iets mee op?
Die heeft het gedaan? Nee, zij hebben het verkloot?
We kunnen ook zelf gevoelsmatig de crisis de stad uit jagen, beter nog het land, besmeurd met pek en veren. Want wat schieten we ermee op om dat crisisgevoel vast te houden?
Anti-gif, een sterk elixer, om in te nemen is een noodzaak. Wat hebben we, jij en ik, nodig? Wie weet er een goed medicijn?
Ideeën zijn van harte welkom, ik zal ze in een blog opnemen, dan kan iedereen ze nalezen en er een voordeel van hebben.
We gaan gewoon weer terug naar samen en delen.
Buiten is ook een antigif te vinden, de zon.
Binnen ook, in je hart, liefde.
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten