Schaduw, prikkels en grijstinten

Persoonlijk vind ik het echt kicken wanneer ik genietend van de muziek zo'n schaduw op een ondergrond van lijnen en vlakken ontdek. Stoppen is er dan niet meer bij, die foto moet ik dan gewoon hebben. Ben ik dan hebberig?
Dacht het niet.

Laatst merkte iemand mijn enthousiasme op en vroeg me waar ik dat vandaan toverde. Simpel, vertelde ik hem. Ik ben gewoon benieuwd en dat is de stroom van mijn enthousiasme, de stroom waar ik zittend in mijn zeilbootje op mee vaar. De wind in de zeilen en gewoon mee varen. Het leven is een constante beweging.

Benieuwd zijn is voor mij echt iets anders dan nieuwsgierig zijn. Het woord zorgt er in ieder geval voor dat er een ander gevoel aangeraakt wordt. Zoekend naar een woordverklaring op internet kom ik varianten tegen als Kurieus, Kijkgraag, Neuswijs, Schouwlustig of Weetgierig.
Maar mijn persoonlijke voorkeur heeft: "Verlangend iets gewaar te worden."

Uiteindelijk gaat het dus zo'n beetje om prikkels, geprikkeld te worden of te raken. Ik weet het, teveel prikkels krijgen of voelen is ook niet goed. Er zijn mensen die snel overprikkeld raken dat kan lastig of zelfs een belemmering zijn, maar te weinig ervan krijgen is de andere kant. Ergens daar tussenin ligt een mooie en prettige balans. Het leven is niet zomaar zwart of wit maar tot de nok toe gevuld met enorm véél grijstinten.
Bij het woord prikkels krijg ik ook direct de associatie met priklimonade of wat meer vanzelfsprekend de zachte enthousiaste prikkeling van een lekker glaasje champagne.

Benieuwd en bruisend het leven door, ondertussen gewaar worden van een schaduw en opzwepende muziek.
Een mooie mix, een lekker recept.

Fijne maandag.