maandag 30 juni 2014

Leuk, een kegel en in mijn nopjes

Of ik een leuk boek zocht voor op vakantie? Nee dank je, ik kijk gewoon even. Ietsje verderop in de rij met goedgevulde kramen met hebbedingetjes werd de vraag geopperd of ik niet een leuke tas zocht voor mijn vriendin? En een paar minuten later werd me gevraagd of ik een leuke folder mee wilde nemen om thuis door te lezen. Ik bevond me op de markt. Een kleurrijke markt, gevuld met mensen, kleuren, geuren en geluiden.

Of ik nog steeds van die leuke foto's maakte. Die vraag was de bekende druppel. Méér kon ik niet verdragen. Op de één of andere manier moest ik zien te filteren, het woord "leuk" proberen te verdragen en meebewegen op de stroom van het leuke.

Oh, ik was zeer goed gemutst hoor, liep lekker in de zon en op mijn dooie akkertje was ik aan het slenteren. Het lag niet aan de kwaliteit van gemutst zijn, het is gewoon het woordje leuk wat me de laatste tijd parten speelt. Het woord valt me op, ik heb het gevoel dat ik ermee wordt overladen, bestookt met het leuke. Schijnbaar moet ik daar iets mee? Het universum, karma, het lot of wat dan ook kan soms rare dingen met je doen.

Nog eventjes en ik ga nog dromen dat ik tot kegel ben getransformeerd. Naïef, dromerig en onschuldig sta ik in mijn droom te wachten op wat komen gaat. Op een signaal schieten bowlingballen met het woord leuk en zo'n facebookduim erop geprint langs me heen, proberen me te raken, uit balans te brengen en me omver te kegelen. Het zou mij niks verbazen als die droom binnen niet al te lange tijd zijn opwachting maakt.

Even verderop stond een zanger zijn liedjes te zingen. Er werd gedanst, gezwaaid met twee handjes de lucht in en blikjes bier werden omhoog gestoken als teken van plezier. De sfeer zat er duidelijk goed in. Heel leuk om te zien.
Gatverdamme..! Nu doe ik het zelf ook al. Ik moest heel even nadenken maar heb besloten om het woord niet te wissen als bewijs dat ik geen haar beter ben. Ik ben ook vatbaar voor het virus. Het "alles is leuk" virus.

De bewuste zanger gaf aan dat hij een liedje van Frank Sinatra ten gehore ging brengen. Niet doen. Te hoog gegrepen. Soms zou je willen dat er afsluitdekseltjes op je oren zaten. Valse noten begonnen hun terrorisme ding te doen. De zanger zong uit een goed hart en met volle overgave Engelse woorden, maar zonder mij de betekenis te laten voelen. Zonder diepgang zijn woorden woorden en is tekst gewoon tekst.

Om Frank na te doen moet je van zeer goede huize komen. Frank was s'werelds best acterende zanger. Hij was zanger en acteur maar bovenal een acterende zanger. Hij kon iets extra's aan zijn liedjes toevoegen wat weinig anderen konden. Kon mensen tijdens een optreden meenemen naar waar hij wilde dat je ging. Frank verleidde, pakte en ontvoerde. Zijn stem had een steengoed bereik, zijn uitvoering reikte nog een stuk verder.
Och, Frank had ook andere talenten en allerlei vrouwen van naam en faam en zoals het in de verhalen doorklinkt foute vriendjes. En hij had toen het nodig scheen te zijn een haarstukje. Sommige optredens gingen vergezeld van een tussendoortje, een glas whiskey en een brandende sigaret tussen zijn vingers. En Frank was lid van "The Rat Pack"
Frank had zo zijn manier, zijn Way. Zijn "Way of life".

Ik heb nog wel een leuke foto gemaakt op de markt. Een shirt met kleuren en lijnen à la Mondriaan. Mooi voor mijn foto-serie op zoek naar dé vorm.
Ik was in mijn nopjes. In mijn leuke nopjes...

Fijne dag.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten