"Op zoek naar vorm", onder die titel en noemer publiceer ik ze op internet.
Vormen, natuurlijke en de door mensen bedachte en vervaardigden vormen. Mijn verbazing over de grote verscheidenheid en waar ik ze tegenkom kent geen (stads)grenzen. Dus mocht je een fotograaf tegenkomen die verrukt staat te kijken of voorovergebogen een ogenschijnlijk vreemd item op de grond aan het fotograferen is? That's me.
Ik ben pas bij nummer 27 en het eind van de serie is nog lang niet in zicht.
Gisteren dwaalden mijn gedachten even af naar het "Ei van Brâncusi". Eigenlijk zou ik moeten zeggen "Het begin van de wereld" want dat is de officiële titel van het beeldhouwwerk. Volgens de kunstenaar stelde dit werk de volmaakte schoonheid voor en had het te maken met het leven dat uit een ei(cel) voortkomt. Het werk is volkomen a-symetrisch en heeft een wonderlijke en uitdagende vorm.
Ik heb het ei nu een aantal keren in het Kröller-Müller museum mogen zien. Maar al die keren heb ik het ook willen aanraken. Zachtjes, intens en in complete stilte wil ik met mijn vingers langs de gepolijste vorm gaan, wandelen en even voelen. Het is verboden, maar ik kan me maar met moeite bedwingen.
Wie eenmaal het ei heeft gezien komt daar niet meer van los.
Als ontbijt neem ik niet één maar twee eitjes. De dag kan wat mij betreft beginnen.
Fijne zaterdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten