zondag 16 maart 2014

Asperges, Manet en het zien

Édouard Manet
"Dingen die we elke dag gebruiken zijn als je ze goed bekijkt niet zó alledaags.", woorden die een paar dagen geleden bij mij opborrelden.

Niets is toeval. Na een mooi geschreven stukje over Édouard Manet en het schilderen van zoiets ogenschijnlijk simpels als een bosje asperges begon ik bij het zien ervan al te watertanden. Oftewel het water loopt me in de mond.
Volgens van Dale mag je trouwens ook zeggen dat "het water je om de tanden heen loopt" wat hetzelfde uitdrukt maar ook kan betekenen dat je "flauw begint te worden van de honger".

Buiten is het lente. Astronomisch gezien begint de lente pas op 20 maart en komen de kopjes van de asperges boven de grond. Ik heb ze nog niet met eigen ogen gezien, maar het schijnt zo te zijn, een kwestie van vertrouwen. Ik geef me over en wacht rustig af. Geduld is een schone zaak, toch?
Volgens Wikipedia wordt er traditioneel geoogst vanaf de tweede donderdag van april.

Terug naar Manet en zijn schildering van een bos asperges. Ik ben persoonlijk een liefhebber van zo'n fenomenaal beeld. Het mooie, frisse en intense groen van de blaadjes als bedding. Het gebruikte perspectief, niet in het midden maar meer naar rechts geplaatst. De onderlinge afstand en verdeling van de touwtjes die het tot een pakje maken. De prachtig onregelmatige vormen van de asperges, niet één is er gelijk aan de ander waardoor je intens kunt genieten van de verschillen. Het zachte licht en de heldere kleuren. Het tafelkleed met zijn tinten. De bruine aardse achtergrond dat een gevoel benadrukt van het donkere waar ze een hele tijd in groeiden om de kleur te krijgen die ze hebben. Je ruikt en proeft aarde en de asperges.
Ervaring en het voelen van de snelheid, textuur en penseeldruk van de schilder. Kortom een schilderij om van te watertanden.

In hun boek "Kunst als Therapie" schrijven Alain de Botton en John Armstrong het volgende bij dit schilderij: "Om een langdurige relatie te redden van zelfgenoegzaamheid zouden we kunnen leren om onze partner een dergelijke fantasierijke transformatie te laten ondergaan als Manet teweegbracht bij zijn groenten. We zouden moeten proberen het goede van en mooie te vinden onder de lagen van gewoonten en routine."
Mooie woorden voor deze lentedag.

Mocht je je partner vandaag bekijken dan kan het een prachtige belevenis opleveren om te kijken door de ogen van Manet.
Wie weet wat het je oplevert of wat er je toevalt.

Fijne zondag.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten