maandag 3 maart 2014

Carnaval, los gaan en de vierdaagse

Fotografie Mart van ZWam
Fotografie Mart van Zwam
Een deel van de Nijmegenaren heeft zich in het carnaval gestort. Het is feest, de vlag is gehesen en Nijmegen heet nu voor een paar dagen Knotsenburg. Alaaf.
Ik laaf me graag aan de mooie en bijzondere verschillen die ik op straat tegenkom, het is weer genieten geblazen.

Terwijl de één lekker aan het hossen slaat en uitgedost in een of andere leuk en grappige kledij nog een pintje pakt, lopen anderen door de straten van de binnenstad. In beslag genomen door de dagelijkse besognes of andere aardse dingen.
Afgelopen zaterdag zag ik een mevrouw op leeftijd meewarig haar hoofd schudden om zoveel gekdoenerij. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, typisch Nederlands erfgoed.
Het is ook lastig om los te gaan als je (te)veel in je hoofd leeft en in beslag genomen wordt. Soms kan een beetje alcohol je op weg helpen. Zelf heb ik ooit 'n poging gedaan om carnaval te vieren, maar ik ben "van boven de rivieren". Ach ik ben content met mijn rol als toeschouwer. Ik fotografeer en in stilte neurie ik graag een deuntje mee. En blijf ik me verbazen over de prachtige verschillen.

De lente is alvast begonnen. De knoppen in de natuur zijn er al volop en er komt weer een leuke blos op de wangen van hen die weer steeds meer naar buiten gaan. Het lentegevoel en uiteraard wordt er dan ook weer getraind voor de Nijmeegse Vierdaagse.
Elk voorjaar gaan de wandelschoenen uit de kast en zie je ze weer vaker in en om Nijmegen. Gehuld in sportieve kleding met al dan niet een korte broek. Gordel om met in één van de vakjes een flesje met vocht. Een ander vakje is bestemd voor de meegenomen boterhammen, een andere voor een banaan of ander fruit. En er is nog plek voor een hartig koekje voor de stille trek en een regencape want je weet het maar nooit.
Natuurlijk is er ook een vakje voor de onafscheidelijke telefoon. Ziedaar het overlevingspakket voor een mooie wandeltocht.

Een mens is van nature een kuddedier en we horen maar al te graag bij een groep gelijkgestemden. Volgens mij zijn wij de meest wonderlijke en kleurrijkste wezens op twee benen die deze wereld bevolken.
We gaan gewoon héérlijk van feest naar feest, dat maakt ons hopelijk lekker los en op de been.

Alaaf en een fijne dag.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten