Opeens is er dan hét moment. Het moment van algehele verontwaardiging.
De bekende druppel die de emmer doet overlopen is er en de grens die is overschreden ook.
Nu hoor je veel mensen zeggen dat "Hij te ver is gegaan" en lijkt het erop dat één voor één allerlei leden eieren voor hun geld kiezen en uit de partij stappen.
De verontwaardiging is groot.
Persoonlijk verbaas ik me erover waarom het toch zo lang heeft geduurd. Was de grens al niet veel eerder bereikt, de emmer al gevuld? Of werd er stiekem en in alle stilte gewoon een steeds grotere emmer onder de lekkende kraan gezet?
Natuurlijk heeft de man in kwestie ons, en de media, al een tijd beziggehouden met uitspraken, one-liners en het voorschotelen van allerlei zondebokken. Was het niet de Islam en de gelovigen, dan waren het wel mensen uit Polen of uit zuid Europese landen. Als er maar een kop van jut voorhanden was.
Toeval bestaat niet. Zangeres Beyoncé en haar man Jay-Z brachten een paar dagen geleden een bezoek aan het Anne Frank huis. Er verscheen een mooie foto van Beyoncé in de media. Ze zat op een stoel en schreef een stukje tekst in het gastenboek. Wat ze schreef is niet bekend gemaakt. We zullen het ook nooit te weten komen dat is de afspraak met het Museum.
In April gaat in Amsterdam een nieuw toneelstuk over het leven van Anne Frank in première. Haar levensgeschiedenis blijft ons generatie na generatie boeien en bezighouden.
Anne bleef geloven in het goede van mensen. en mede daardoor blijft zij een sprankelende inspiratiebron.
Op 5 april 1944 schreef ze: "Zal ik ooit nog iets groots kunnen schrijven, zal ik ooit eens journaliste en schrijfster worden?"
Ik hoorde eergisteren de oud-bokser Arnold Vanderlyde op tv.zeggen dat hij wel met de man in kwestie in de ring wilde stappen om hem iets te laten ervaren.
Zelf zou ik wel met Geert naar Amsterdam willen gaan. Naar het huis van Anne.
Ervaren. In stilte...
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten