maandag 31 maart 2014

Autismeweek: Journeyman Shorts : Drona & Me - Holland


Expositietip: Kunst-fiets-route 2014 in Arnhem

op
6 april
om
11:00 - 17:00
kunst-fiets-route ‘U bevindt zich in Arnhem’
Fietsen door Arnhem en ook nog genieten van beeldende kunst!  Achttien Arnhemse beeldende kunstinstellingen openen op zondag 6 april de deuren voor kunstliefhebbers en nieuwsgierigen.

Iedereen bepaalt zijn eigen startpunt en route. Als je bijvoorbeeld wilt beginnen met een kop koffie in het Museumcafé en aansluitend de tentoonstelling van Klaas Gubbels wilt bekijken, dan start je in het Museum Arnhem. Bij Plaatsmaken zijn er demonstraties in alle werkplaatsen. Wijnproeverij en kunst, deze combinatie biedt Galerie in de Kerkstraat. Ook een kijkje in de nieuwe beeldentuin van huiskamergalerie Van Leuke mensen is zeer de moeite waard. Een tentoonstelling en een pianoconcert vind je in Bosch. En ben je op zoek naar een koopwoning? Ga dan naar de locatie van Kunst op de Koffie. Ook aan de innerlijke mens is gedacht, voor een heerlijke lunch ga je naar TAPE, Bosch, Caspar of Dudok.

Lees verder: http://www.beeldendekunstarnhem.nl/agenda/kunst-fiets-route-2014#kunst-fiets-route-2014

Bron: http://www.beeldendekunstarnhem.nl/

Op zoek naar vorm...#47 #Nijmegen

Vorm 47
Fotografie Mart van Zwam 

Inspiratie: BBC Documentary The Human Face Episode 1



Inspiratie: Kazimir Malevich, Een Engelsman in Moskou, 1914


Kazimir Malevich, Een Engelsman in Moskou, 1914. Collectie Stedelijk Museum Amsterdam.



Bron: http://www.stedelijk.nl/


Earth hour, reclame en minder is méér

Fotografie Mart van Zwam
Minder is méér! Dat is een gouden tip die al grijs is van ouderdom, maar die ik zelf al jaren hanteer en doorgeef aan mensen die me vragen wat ik van hun foto's vindt.
Minder op de foto laten zien, je beperken tot waar het nu eigenlijk om gaat. De essentie.
Met minder in beeld gaat de kwaliteit ervan omhoog.
Het werkt. Probeer het maar eens...

Heb je ook meegedaan aan de Earth Hour-actie van zaterdagavond? De oproep kwam van het Wereld Natuur fonds Een uur je lampen uit doen en voor even leven bij kaarslicht.
Het was donker en gezellig. Genieten van flakkerende vlammetjes en natuurlijk aandoend licht.
Een mooi en waardevol moment om even te mijmeren en stil te zijn.

In de middag van diezelfde dag maakte ik een foto van een reclamebord. Er staat zo op het éérste gezicht geen reclame op, maar dat is maar schijn. De reflectie van het bord in de sloot is die van de achterkant, aan de voorkant stond wel degelijk een boodschap.
Maar wat wil ik er nu eigenlijk in deze context mee uitdrukken?

Minder is méér. Misschien zouden we het met een beetje minder kunnen doen. Minder reclame, minder consumeren, minder afval. Minder ruzie, overvallen, agressie, discriminatie, oorlogen willen we natuurlijk ook allemaal. Kortom, minder van datgene wat niet zo goed voor ons is?
Diep van binnen weten we als mens wel wat goed, minder goed of ronduit slecht is. Maar de verleiding is soms zo groot.

Minder is niet per definitie slecht toch? Al lijkt het er soms op dat we met z'n allen niet minder mógen. De economie moet bijvoorbeeld vooruit, mag niet stilstaan of nog erger.
Ik kan me nog herinneren dat er tijdens de economieles flink op werd gehamerd dat "Stilstand achteruitgang" betekent.
Maar stel je eens, al is het maar voor een kort moment, voor dat we zouden minderen? Misschien een enge gedachte, maar kan dan de kwaliteit van leven omhoog schieten zoals de aandelen van een bedrijf met een gouden toekomst die haar eerste beursgang heeft?
Misschien wel het overdenken waard.

Gisteren probeerde ik al zappend te ontsnappen aan de reclame's op t.v. Ik sprong op de commerciële kanalen van de één naar de ander, maar helaas. Er was op die kanalen geen escape. Mijn hebberigheid werd geactiveerd. De aandrang om naar een winkel te rennen of online te shoppen stuwde mijn versnelde kloppend hart en consumentenbloed.
Koop mij, wil mij. Je kunt niet absoluut niet zonder. Het waren bijna religieuze boodschappen.

Uit liefde voor jezelf en elkaar minderen? Niet eens zo'n gekke gedachte.

Fijne dag.



Quote: De meeste lezers...


zaterdag 29 maart 2014

Fotografie: Henriette van Gasteren wint publieksprijs fotowedstrijd

De foto 'Singer, 2012' van Henriette van Gasteren wint de publieksprijs in fotowedstrijd 'Het Zelfportret'.
Met haar foto Singer, 2012 wint kunstenares Henriette van Gasteren (49) de publieksprijs in fotowedstrijd 'Het Zelfportret', zo werd zaterdag 29 maart op kunst.avro.nl bekend gemaakt. 

Singer, 2012 Henriette van Gasteren (kunstenaarsnaam: Lilith) maakte een zelfportret in de woning van een voor haar onbekende: 'Na geruime tijd mezelf in eigen huis en tuin te hebben gefotografeerd heb ik een oproep in de regionale krant geplaatst waarin ik vraag om huizen als decor. De enige voorwaarde is dat huisbewoners niet aanwezig mogen zijn als ik mezelf fotografeer'. 

Henriette heeft ongeveer zeventig huizen aangeboden gekregen en is tot dusverre in tien huizen aan de slag gegaan. Ze is van plan om dit project te continueren. 

Juryprijs 
Met één van haar andere ingezonden zelfportretten, Mystifier, 2013, eindigde Henriette op detweede plaats voor de juryprijs. De juryprijs werd gewonnen door Anique Weve met de fotoRunning 5 km from my home to my atelier. Dit werd zaterdag 29 maart in het televisieprogramma Opium bekend gemaakt. 

Expositie
 
De zelfportretten van Henriette van Gasteren zijn samen met het winnende portret vanAnique Weve en 47 geselecteerde zelfportretten van 25 maart t/m 25 april te zien in hetInstituut voor Beeld en Geluid in Hilversum.

Bron: http://avro.nl/cultuur/kunst/themamaanden/2014_fotografiemaand/20140329_winnaar_publieksprijs.aspx?r=1

Fotografie: Eva Besnyö; Foto Maria Austria 1937

Foto: Maria Maria Austria, 1937
Fotografie: Eva Besnyö
Eva Besnyö (1910-2003) werd in Boedapest geboren. Na een opleiding bij de bekende fotograaf Jozsef Pecsi vertrok zij in 1930 naar Berlijn, waar ze haar latere echtgenoot John Fernhout leerde kennen. Via hem werd zij opgenomen in de kring van zijn moeder, de schilderes Charley Toorop. In de jaren dertig fotografeerde zij veel voor architecten, maar na de oorlog verlegde zij haar werkterrein naar documentaire series. In de jaren zeventig was zij hevig betrokken bij Dolle Mina en legde de beweging met vele opnamen vast. In 1994 ontving zij de prestigieuze Oeuvreprijs van het Fonds BKVB en in 1999 nam ze in Berlijn de Dr. Erich Salomonprijs in ontvangst. Met Benno Premsela enPaul Huf maakte Eva Besnyö jarenlang deel uit van het bestuur van het Maria Austria Instituut; zij vormden daarin een kleurrijk en inspirerend drietal.





Bron: http://stadsarchief.amsterdam.nl/presentaties/fotografen_van_amsterdam/mai/eva_besnyo/ 

Fotografie: Uitleg en (bijna)actie op de fotografiebeurs in Nijkerk

Fotografie Mart van Zwam




Inspiratie: Gnarls Barkley - Crazy


Earth hour 2014: Steek jij vanavond ook een kaars aan?













Earth hour is wereldwijd de grootste en snelst groeiende beweging die aandacht vraagt voor de kwetsbaarheid van de aarde. Door een uur het licht uit te doen, geef je samen met miljoenen anderen het signaal af dat jij ook een leefbare aarde wil doorgeven. Zo bundelen we onze krachten en maken we samen een sterk statement aan consumenten, overheden en bedrijfsleven.

Bron: http://www.wnf.nl/nl/home/?splash=1





Quote: De geest die van de waarheid is vervuld...



"De geest die van de waarheid vervuld is zal al zijn daden op het einddoel richten."

- Mahatma Gandhi Indiaas politicus 1869-1948

vrijdag 28 maart 2014

Expositietip: Museum de Fundatie; Van Turner tot Appel

William Turner, Wolken en water
ca. 1840, olieverf op doek, 32,5 x 49 cm
De eigen collectie van Museum de Fundatie kent vele grote namen uit meer dan vier eeuwen kunstgeschiedenis. Begin 2010 was het museum wereldnieuws met de ontdekking in de eigen collectie van het schilderij De molen ‘Le blute-fin’ van Vincent van Gogh. Onder de titel ‘Van Turner tot Appel’ is ter gelegenheid van de heropening een presentatie van topstukken uit de eigen collectie samengesteld, met werken van schilders als William Turner, Charles-François Daubigny, Vincent van Gogh, Isaac Israëls, Piet Mondriaan, Francis Picabia, Franz Marc, Constant Permeke, Gino Severini, Karel Appel en vele anderen.

Uit de beeldhouwkunstcollectie is werk te zien van onder meer Edgar Degas, Charles Despiau, Alexander Archipenko, John Rädecker, Ossip Zadkine, Marino Marini en Lynn Chadwick. De collectie werd grotendeels bijeengebracht door voormalig Boijmans-directeur Dirk Hannema (1895-1984). Hannema ging in 1958 wonen op Kasteel het Nijenhuis, tussen Heino en Wijhe, en stelde daar zijn kunstcollectie open voor publiek. In 2005 kwam het museum in Zwolle erbij. Tegenwoordig beheert de Fundatie ook de kunstcollectie van de Provincie Overijssel, met daarin de grootste verzameling werken ter wereld van Bauhaus-leerling en meesterportrettist Paul Citroen. De collectie van Museum de Fundatie wordt voortdurend uitgebreid. Recente aanwinsten zijn Devant la maison au toit jaune van Marc Chagall en Tafel voor de Ridders van de Wanhoop (VERZET) van Jan Fabre.

Inspiratie: Georgia May by Venetia Scott.


Autismeweek en de Unitwinkel


Vanaf morgen, 29 maart, start de week van het autisme. Om méér aandacht te vragen hebben diverse kunstenaars (jongeren met autisme die in het atelier werken én bij de Unit aangesloten kunstenaars) een kunstwerk gemaakt. Deze zijn te koop, de prijs van de kunstwerken zijn € 35 per stuk. De opbrengst komt geheel ten goede van het atelier.
Autisme is een stoornis in de informatieverwerking van de hersenen. Hierdoor hebben mensen met autisme problemen met communicatie, sociale interactie en verbeelding. Autisme is een levenslange, vaak onzichtbare, handicap die invloed heeft op alle levensgebieden in alle levensfasen. Ruim één procent van de Nederlanders kampt met een vorm van autisme.

Wil je meer weten? Ga dan naar de website: http://www.autismeweek.nl/

Wil je meer weten over de Unitwinkel en Unitatelier? http://www.unitacademie.nl/

Inspiratie: The Power of Art - Van Gogh


Quote: Een paradox is....




"Een paradox is een staart die zijn eigen slang opeet."

- Johan Goudsblom Nederlands socioloog 1932-

Inspiratie: Debbie Harry by Robert Mapplethorpe, 1978


donderdag 27 maart 2014

Inspiratie: Cate Blanchett for Giorgio Armani ‘Si’ Fragrance Campaign, 2013


Lekker laten Liggen...de slaapvoorlichters!


Oordelen, straf en het afwaswater

Gisterenavond dacht ik, al mijmerend en met op de achtergrond een stukje rustige Jazz en met mijn handen in het afwaswater; Zal ik morgen een stukje schrijven over één van de menselijke actie's waar wij mensen ons zo vaak aan overgeven? Zal ik een stukje schrijven over oordelen?

Er zijn van die momenten dat ik me afvraag hoe het kan. Waar komt die impuls vandaan? Toeval bestaat doodeenvoudig niet. Vreemd hé? Het leven is soms zo kristalhelder, maar op andere momenten als bubbels in het afwaswater weer zo'n groot mysterie.
Wat is wat namelijk het geval?

Vanochtend kreeg ik in mijn postvak het volgende citaat binnen: "Wij brengen het leven door met elkaar slecht te beoordelen, omdat wij ons steeds weer als rechter opwerpen zonder dat wij ooit de processtukken onder ogen krijgen."
Henry Rabusson heeft het op deze manier mooi gezegd; een waarheid waar je geen speld tussen kunt krijgen.

Ondertussen was ik ook de verschillende nieuwspagina;s aan het bekijken en viel mijn oog op twee berichten i.v.m. de doodstraf. Wereldwijd zijn er weer meer doodstraffen uitgevoerd, 778. Dat zijn de harde cijfers van Amnesty International in hun jaarlijkse onderzoek.
Het andere bericht betreft een man die in Japan 48 jaar in de dodencel heeft doorgebracht en in afwachting van een nieuw proces voorlopig is vrijgelaten. De rechter die dat besliste verwacht dat de kans op uiteindelijke vrijspraak zo groot is dat de man alvast op vrije voeten komt.
48 jaar. Dat is echt een lange, lange tijd.

Gisteren kwam het bericht dat Volkert van der G. binnenkort op vrije voeten komt. Ik hou mijn hart vast in de komende tijd. Er lopen nog veel mensen rond die Pim Fortuyn missen en al dan niet onverwerkte emoties met zich meezeulen.
Maar wat is vrijheid en op vrije voeten komen? De straks ex-gevange Folkert moet zich zes jaar aan allerlei strenge regels houden.

Zonder te oordelen door het leven gaan lijkt me een heerlijk gevoel. En het niet oordelen scheelt gewoon een enorme berg energie. Die energie kunnen we volgens mij ook veel beter inzetten voor andere nuttigere dingen die we voor onszelf en elkaar kunnen inzetten. Een win-win situatie.

Maar ik realiseer me ook dat het best moeilijk is om niet te oordelen. We doen het allemaal, dus inclusief deze tekstschrijver, zo veel en vaak en zonder van de hoed en de rand te weten.

En mijn afwas? Die is weer klaar.

Ik wens je een fijne, oordeelloze, donderdag.


Quote: Wij brengen het leven door met elkaar slecht te beoordelen...

"Wij brengen het leven door met elkaar slecht te beoordelen, omdat wij ons steeds weer als rechter opwerpen zonder dat wij ooit de processtukken onder ogen krijgen."

- Henry Rabusson

woensdag 26 maart 2014

Ice Age Art: A Culture Show Special


Op zoek naar vorm...#44 #Nijmegen


Fotografie: Lewis Hine; Power house mechanic working on steam pump


Photography: Lewis Hine (1874-1940)

Amerikaanse fotograaf; een van de grondleggers van de reportagejournalistiek, met veel aandacht voor sociale thema's.







Quote: Door zijn toedoen, door de flatterende kwast...

Door zijn toedoen, door de flatterende kwast van het voorstellingsvermogen, komt er
levend en roze vlees op het kille skelet van het verstand door zijn toedoen bloeien de
wetenschappen, verfraaien zich de kunsten, fluisteren de bossen, smachten de echo's,
wenen de rotsen en ademt marmer- alle dode dingen komen tot leven...

- Julien Offray De Lamettrie (1709-1751)


dinsdag 25 maart 2014

Fotografie: Maurizio Cattelan by Richard Avedon, 2004



Maurizio Cattelan

Photography: Richard Avedon, 2004

Een vraag van het Victoria and Albert museum...

We want you to guess teh function of this unusual looking object from our collections? #MuseumWeek #MuseumMastermind

Het Victoria and Albert museum in Londen vraagt via twitter aan belangstellenden en kunstliefhebbers
wat de functie van dit voorwerp zou kunnen zijn?

Heb je enig idee?









Museum, traptreden en het in/uitzicht

Het valkhof museum in Nijmegen gaat verbouwen. Een paar dagen geleden kwam dat bericht naar buiten. Het museumcafé gaat naar de voorkant van het gebouw en ruimtes worden aangepast om de kunst beter tentoon te stellen. Ik ben benieuwd naar het resultaat.

Maar wat ook wordt aangepakt en aangepast zijn de trappen in het museum.
De trappen. Sinds de opening van het museum is daar al discussie over. Diverse bezoekers vinden ze ongemakkelijk en lastig te nemen. Ze zijn breed, de opstapjes zijn niet hoog en niet laag en er zijn er ook véél van. Kortom; sommige bezoekers zuchten, klagen en steunen er op los.
Gelukkig zijn er ook volwassenen en kinderen waarbij de traptreden op de lachspieren werken. Je kunt er namelijk ook gewoon vrolijk van worden, lekkere kriebels van krijgen, twinkelingen voelen.

Ik moet denken aan het apenkooien in de gymzaal. Was dat niet een leuk onderdeel? Gewoon klauteren, klimmen, hangen, bungelen, optrekken, zakken en zorgen dat je de grond niet raakte.

Terug naar de traptreden in het museum. Ze hebben wel effect. Ondanks mijn lange benen lukt het me net niet om er telkens twee tegelijk te nemen. En één trede per stap is het ook weer niet. Ergens zit het er tussen in? Onregelmatige stappen zetten haalt me ook tijdelijk uit mijn balans en geeft me een intens gevoel.
Mijn persoonlijke overtuiging is dat je voor kunst soms moeite moet doen en dat kan je dan weer een aparte en bijzondere ervaring opleveren.

In China staat een immens groot bronzen Boeddha beeld; 34 meter hoog. Het is een symbool van de harmonische verhouding tussen mens en natuur, volk en geloof. Je moet 268 traptreden nemen om de top te bereiken. Dat lijkt me ook wel een bijzondere ervaring.

Traptreden nemen, de hoeveelheid, het formaat, het ritme, de moeite die het soms wel of niet kost, lijkt wel een beetje op het leven zelf. Soms is het makkelijk en af en toe niet.
Maar het kan je wel iets opleveren. In ieder geval een fantastisch in en uitzicht.

Fijne dag.


Quote: Houd je geest vrij...



"Houd je geest vrij van achterblijvende indrukken."
- Deng Ming-Dao
Chinees auteur, filosoof en vechtkunstenaar

maandag 24 maart 2014

Edward Hopper and his wife by Arnold Newman, 1960



Edward Hopper and his wife by Arnold Newman, 1960

Give a Kodak: 1935 is at her finger tips...


Bron: PF; tijdschrift voor Professionele Fotografie


Inspiratie: Beata Beatrix, by Dante Gabriel Rossetti, 1872


Beata Beatrix, by Dante Gabriel Rossetti, 1872.

In Dante Gabriel Rossetti's Beata Beatrix, the artist returns to his favorite trope of paralleling his own life with that of the Florentine poet, Dante Alighieri. In this pastel he memorializes the loss of his wife Elizabeth Siddal by portraying her as a nouveau Beatrice.

Quote: De aard van beloftes...

"De aard van beloftes is dat ze immuun zijn voor veranderende situaties."

-Francis Underwood (Kevin Spacey)
from: House of cards (tv serie)

















zondag 23 maart 2014

Inspiratie: Fotograaf Sanne Sannes (1937-1967)

Fotografie Sanne Sannes
(Groningen, 19 maart 1937-Bergen, 23 maart 1967)

Sannes maakte met name zwart-witfoto's, met zeer grove filmkorrel. In zijn werk is geen realistische weergave te zien, maar een persoonlijke impressie. Zijn belangrijkste thema was de jonge vrouw.

Inspiratie: The Power Of Art: Caravaggio


Inspiratie: 4 april 2014 Ladiesnight...museum het Valkhof Nijmegen

Op 4 april organiseert Museum Het Valkhof het vervolg op de succesvolle ladiesnight uit 2012. Toen stond de avond in het teken van schoonheid en godinnen. Dit keer is het thema Glamour & Power. Een thema dat past bij de nieuwe Pop Art presentatie in het museum, maar eigenlijk van alle tijden is. Wie houdt er nu niet van glamour en power?

Tijdens deze ladiesnight kun je de roerige jaren ‘60 beleven met een bezoek aan de nieuwe Pop Art presentatie. We besteden natuurlijk ook aandacht aan het heden. Op verschillende plekken kun je met voordeel shoppen bij ondernemers uit Nijmegen en omgeving, die je ook van alles kunnen vertellen over trends in gezichts-, haar- en bodyverzorging, nailart, mode, lingerie, bloemen en sieraden.
Met het mooie zachte voorjaar in het verschiet mogen de gratis bubbels natuurlijk niet ontbreken. Een prima moment om te proeven van ‘Hugo’ en ‘Spritzzz’. Wij zorgen ook voor  en passend hapje.

Datum: vrijdag 4 april 2014 

Tijd: 19.00 uur tot 22.00 uur
Plaats: Museum Het Valkhof, Kelfkensbos 59, Nijmegen
Kosten: € 5,- (kaarten vanaf 14 maart te koop bij de kassa van het museum)

Deelnemende ondernemers:
Parfumerie Douglas - Triumph - Decora Bloemdecoraties - Strik Patisserie - Oil & Vinegar - In de Blauwe Druif - Partydress - Moqui Stones & Crystals - Kapper Marvin - Corina’s Salon (definitief ontharen) - Pedicure Praktijk Ellen Akkers - Beauty & Relax studio by Duška - Salon La Mirage (manicure)
 

Quote: We worden geboren...

"We worden geboren in het midden van een doolhof waar duizend bochten zijn neergelegd met als enige doel ons op een dwaalspoor te brengen."

Étienne Bonnot de Condillac
(1715-1780)

zaterdag 22 maart 2014

Documentaire: The Power of Art - Picasso


Grens, verontwaardiging en Anne Frank

Opeens is er dan hét moment. Het moment van algehele verontwaardiging.
De bekende druppel die de emmer doet overlopen is er en de grens die is overschreden ook.
Nu hoor je veel mensen zeggen dat "Hij te ver is gegaan" en lijkt het erop dat één voor één allerlei leden eieren voor hun geld kiezen en uit de partij stappen.
De verontwaardiging is groot.

Persoonlijk verbaas ik me erover waarom het toch zo lang heeft geduurd. Was de grens al niet veel eerder bereikt, de emmer al gevuld? Of werd er stiekem en in alle stilte gewoon een steeds grotere emmer onder de lekkende kraan gezet?
Natuurlijk heeft de man in kwestie ons, en de media, al een tijd beziggehouden met uitspraken, one-liners en het voorschotelen van allerlei zondebokken. Was het niet de Islam en de gelovigen, dan waren het wel mensen uit Polen of uit zuid Europese landen. Als er maar een kop van jut voorhanden was.

Toeval bestaat niet. Zangeres Beyoncé en haar man Jay-Z brachten een paar dagen geleden een bezoek aan het Anne Frank huis. Er verscheen een mooie foto van Beyoncé in de media. Ze zat op een stoel en schreef een stukje tekst in het gastenboek. Wat ze schreef is niet bekend gemaakt. We zullen het ook nooit te weten komen dat is de afspraak met het Museum.

In April gaat in Amsterdam een nieuw toneelstuk over het leven van Anne Frank in première. Haar levensgeschiedenis blijft ons generatie na generatie boeien en bezighouden.
Anne bleef geloven in het goede van mensen. en mede daardoor blijft zij een sprankelende inspiratiebron.
Op 5 april 1944 schreef ze: "Zal ik ooit nog iets groots kunnen schrijven, zal ik ooit eens journaliste en schrijfster worden?"

Ik hoorde eergisteren de oud-bokser Arnold Vanderlyde op tv.zeggen dat hij wel met de man in kwestie in de ring wilde stappen om hem iets te laten ervaren.

Zelf zou ik wel met Geert naar Amsterdam willen gaan. Naar het huis van Anne.
Ervaren. In stilte...

Fijne dag.

   

vrijdag 21 maart 2014

Inspiratie: liefde en sensualiteit in de middeleeuwen


liefde en sensualiteit in de middeleeuwen

Miniatuur uit de Codex Manesse
14de eeuw, Heidelberg Universitätsbibliothek













Bron: http://www.ub.uni-heidelberg.de/allg/benutzung/bereiche/handschriften/codexmanesse.html

Expositietip: Richard Mosse in FOAM 21 maart - 1 juni 2014

Expositie van 21 maart - 1 juni

Foam presenteert The Enclave, een grote multimedia-installatie van Richard Mosse (1980), die voor het eerst te zien was in het Ierse paviljoen tijdens de laatste editie van de Biënnale van Venetië De installatie bestaat uit zes grote projectieschermen waarop beeldmateriaal wordt getoond van de conflictsituatie in Congo. De beelden zijn opgenomen met een voor camouflagedetectie ontwikkelde infraroodfilm, die het strijdtoneel in het oerwoud in een psychedelisch palet van magenta kleurt. Naast de filminstallatie zijn ook gerelateerde fotowerken te zien.

In 2012 en 2013 reisden Richard Mosse, Trevor Tweeten (filmmaker) en Ben Frost (geluidskunstenaar) in het gezelschap van gewapende rebellengroepen door het oosten van de Democratische Republiek Congo, een oorlogsgebied geplaagd door massamoorden, hinderlagen en systematisch seksueel geweld. Deze ervaringen culmineerden uiteindelijk in de installatie The Enclave, een poging van Mosse om oorlogsfotografie op een nieuwe manier te benaderen. Het project is een zoektocht naar een effectieve methode om deze vergeten Afrikaanse tragedie te verbeelden. Een tragedie die volgens het International Rescue Committee sinds 1998 aan tenminste 5,4 miljoen mensen in het oosten van Congo het leven heeft gekost.

Bron: http://www.foam.org/visit-foam/calendar/2014-exhibitions/richard-mosse-the-enclave

Quotes: Als woelig water tot rust komt...

"Als woelig water tot rust komt, wordt het langzaam helder. Als iets traag in beweging komt, komt het langzaam tot leven."
- Lao-Tse Chinees filosoof +/- 600 v.C.



donderdag 20 maart 2014

Inspiratie: Charles Auguste Mengin; Sappho



Sappho

Charles Auguste Mengin (Parijs 5 juli 1853- Parijs 3 april 1933)



















Stemmen, Fabergé-ei en een denktank

Fabergé-ei
Vandaag worden er in de politiek wonden gelikt, nederlagen geaccepteerd, genoten van de roes van de overwinning, nieuwe plannen gemaakt en oude overboord gezet.
Het kan verkeren. Het stemmen is voorbij.

Wat nog na zal klinken in de komende tijd is de klank en de intentie van de retoriek, de zondebok die er is gezocht en gevonden en de aangedragen oplossing.
Volgens mij is het niet zo heel moeilijk om een zaal vol opgepepte aanhangers die in "the mood" zijn en waar misschien ook nog wat alcohol gevloeid heeft te laten uitschreeuwen waar je om vraagt?
De zondebok. Af en toe schaam ik me een beetje om Nederlander te zijn en aan te moeten horen dat het allemaal aan "hun of hullie" ligt.
"Kom eens met menselijke en goeie oplossingen." was mijn eerste reactie.

Mijn tweede is het idee van een denktank of oplossingtank . Ik stel me zo voor dat er wel een aantal wijze mensen in dit land rondlopen die gezegend zijn met een behoorlijke stel hersens, een flinke dosis empathisch vermogen en veel liefde. Laten die nu in de komende tijd eens regelmatig bij elkaar komen om te overleggen, te discussiëren, te luisteren en te plannen. Volgens mij zou er dan verder gebouwd kunnen worden aan een prachtig en kleurrijk land.
Maar voor nu is het een beetje van: Holle vaten klinken het hardst en ego's oorverdovend.

Een van de meest mooie nieuwsitems ging gisteren over het ei. Het teruggevonden Fabergé-ei. Bijna een eeuw was het ei spoorloos verdwenen, in rook opgegaan, van de radar verdwenen.
In Amerika is het uiteindelijk opgedoken, een man kocht het voor 10.000 dollar en kwam er pas véél later achter dat het om het beroemde ei ging. Het ei van Fabergé (een Russchie goudsmid die leefde van 1846 tot 1820) was een cadeau van tsaar Alender lll aan zijn vrouw Maria Feodorovna.

Het ei is gelukkig weer terecht en inmiddels al doorverkocht voor de som van ruim 20 miljoen dollar.
Mooi? Ik vindt van wel, maar ook wel een beetje extravagant, potsierlijk en véél van alles. Wel met aandacht, kunde en vakmanschap gemaakt. Een meesterwerk.

Een vak leren, vakmanschap, goed onderwijs. Iets betekenen, eigenwaarde. Zelfvertrouwen en vertrouwen krijgen. Toekomstbeeld en vooruitzichten. Acceptatie.
Mooie items voor de denktank.

Fijne dag.


dinsdag 18 maart 2014

Abram Shterenberg; A portrait of poet Vladimir Majakovskij

Soms zitten mensen muurvast in dat wat op het eerste gezicht lijkt te zijn? Een vooroordeel krijgen is een sterke kant van beelden.
Is het een gewetenloze schurk, een boef?
Of is het een portret van een dichter?

A portrait of poet Vladimir Majakovskij
Photography Abram Shterenberg
(Zhitomir 1894- Moscow 1979)












Nederland fotomuseum en de voorjaars schoonmaak

FOTO VAN DE WEEK

Deze week begint de astronomische lente, van oudsher de tijd voor de grote voorjaarsschoonmaak.

Haalt u ook zulke halsbrekende capriolen uit, zoals deze dame, vastgelegd door Dolf Kruger in de Haarlemmerstraat in Amsterdam in 1961, om uw huis weer spic en span te krijgen?


Bron: http://www.nederlandsfotomuseum.nl/nl/


Antidepressiva, een rechthoek en het wee

Bijna een miljoen Nederlanders gebruiken antidepressiva, stond er een paar dagen geleden in de volkskrant.
Tjee, als die cijfers kloppen en ik op een willekeurig tijdstip in de supermarkt naar personeel en medeklanten zou kijken dan zou er kans bestaan dat er een flink aantal rond lopen met een dagelijkse dosis. Zelf ben ik gelukkig geen gebruiker.

Volgens cijfers van het CBS hebben wij nu zo'n 16.805.037 inwoners in ons vlakke land. Best beangstigend wanneer je dan beseft dat er 1 miljoen van ons een bepaalde dosis antidepressiva slikken.
Wordt er nu te gemakkelijk en te snel geslikt, te snel door doktoren voorgeschreven of is de farmaceutische industrie toch werkelijk o'n machtig onderdeel van onze samenleving geworden?
Of zijn er misschien nog andere oplossingen te bedenken voor een probleem?

Er bestaat een kunstwerk van kunstenaar Richard Senna. Een grote rechthoek, plat en rechtopstaand. De titel van het werk is: "Fernando Pessoa"; vernoemd naar de Portugese dichter. Deze Fernando schreef de volgende mooie woorden: "O zee van tranen, o zoute zee/ Hoe vervuld zijn je golven van Portugals wee!"

Over het kunstwerk heeft Senna ooit de volgende indrukwekkende woorden gezegd: "Als je je somber voelt, maak je een verheven ervaring mee, waar ik, dit kunstwerk, aan ben opgedragen. Je gevoel van verlies en teleurstelling, van frustratie en boosheid over je eigen tekortkomingen, verheffen je tot serieus gezelschap. Ontken je boosheid niet en gooi haar niet weg."
Soms is het leven heel fris, leuk en licht. Op andere dagen lijkt het grijs, dor, vlak en kleurloos te zijn. Misschien hoort de afwisseling gewoon bij het leven en kan het een niet zonder het ander?

Wanneer ik zo naar het kunstwerk kijk dan zie ik niet alleen donker en zwart, maar juist héél veel tinten en schakeringen. Kennelijk is er veel meer te ervaren.

Genoeg gemijmer en aan de slag. In beweging komen en vóóruit, dat is de beste kant op.
En dat het liefst zonder al te veel pillen.

Ik wens je een fijne, kleurrijke en stralende dag!


maandag 17 maart 2014

Expositietip: Félix Vallotton in Van Gogh Museum

van Gogh museumHet Van Gogh Museum in Amsterdam toont tot en met 1 juni werken van Félix Vallotton (1865-1925), ‘Het vuur onder het ijs’. De Frans-Zwitserse kunstenaar maakte deel uit van de kunstenaarsgroep Les Nablis (‘de profeten’), een groep jonge avantgardisten in de jaren ’90 van de 19e eeuw. Zij zochten een nieuwe weg naar decoratieve kunst, beïnvloed door het werk van Gauguin en Japanse prenten. Het Van Gogh Museum bezit een groot aantal werken van papier van Les Nablis, waaronder houtsneden van Vallotton. In ‘Het vuur onder het ijs’ worden schilderijen en prenten gecombineerd.

http://www.vangoghmuseum.nl/vgm/index.jsp?lang=nl
Bron: http://eropuit.blog.nl/kunst-cultuur/2014/03/16/vallotton-van-gogh-museum




zondag 16 maart 2014

Asperges, Manet en het zien

Édouard Manet
"Dingen die we elke dag gebruiken zijn als je ze goed bekijkt niet zó alledaags.", woorden die een paar dagen geleden bij mij opborrelden.

Niets is toeval. Na een mooi geschreven stukje over Édouard Manet en het schilderen van zoiets ogenschijnlijk simpels als een bosje asperges begon ik bij het zien ervan al te watertanden. Oftewel het water loopt me in de mond.
Volgens van Dale mag je trouwens ook zeggen dat "het water je om de tanden heen loopt" wat hetzelfde uitdrukt maar ook kan betekenen dat je "flauw begint te worden van de honger".

Buiten is het lente. Astronomisch gezien begint de lente pas op 20 maart en komen de kopjes van de asperges boven de grond. Ik heb ze nog niet met eigen ogen gezien, maar het schijnt zo te zijn, een kwestie van vertrouwen. Ik geef me over en wacht rustig af. Geduld is een schone zaak, toch?
Volgens Wikipedia wordt er traditioneel geoogst vanaf de tweede donderdag van april.

Terug naar Manet en zijn schildering van een bos asperges. Ik ben persoonlijk een liefhebber van zo'n fenomenaal beeld. Het mooie, frisse en intense groen van de blaadjes als bedding. Het gebruikte perspectief, niet in het midden maar meer naar rechts geplaatst. De onderlinge afstand en verdeling van de touwtjes die het tot een pakje maken. De prachtig onregelmatige vormen van de asperges, niet één is er gelijk aan de ander waardoor je intens kunt genieten van de verschillen. Het zachte licht en de heldere kleuren. Het tafelkleed met zijn tinten. De bruine aardse achtergrond dat een gevoel benadrukt van het donkere waar ze een hele tijd in groeiden om de kleur te krijgen die ze hebben. Je ruikt en proeft aarde en de asperges.
Ervaring en het voelen van de snelheid, textuur en penseeldruk van de schilder. Kortom een schilderij om van te watertanden.

In hun boek "Kunst als Therapie" schrijven Alain de Botton en John Armstrong het volgende bij dit schilderij: "Om een langdurige relatie te redden van zelfgenoegzaamheid zouden we kunnen leren om onze partner een dergelijke fantasierijke transformatie te laten ondergaan als Manet teweegbracht bij zijn groenten. We zouden moeten proberen het goede van en mooie te vinden onder de lagen van gewoonten en routine."
Mooie woorden voor deze lentedag.

Mocht je je partner vandaag bekijken dan kan het een prachtige belevenis opleveren om te kijken door de ogen van Manet.
Wie weet wat het je oplevert of wat er je toevalt.

Fijne zondag.



vrijdag 14 maart 2014

Humeur, humor en hotpants

Fotografie Mart van Zwam
Fotografie Mart van Zwam 
Amerikaanse onderzoekers hebben aangetoond dat berichten die mensen op Facebook plaatsen de stemming en uiteindelijk het humeur van mensen, lezers, kunnen beïnvloeden.
Gelukkig blijkt ook dat een positief bericht meer invloed heeft dan een negatieve. Dat lijkt me dan weer mooi meegenomen.
Ook blijkt dat woorden als sad en happy en het tijdstip van het plaatsen, het weekend en feestdagen een andere werking te hebben op het humeur.

Ik kan het niet laten en heb het woord humeur even opgezocht. Humeur komt van het woord humores, latijn voor lichaamssappen. Het schijnt dat de oude Grieken lange tijd geloofden dat de gemoedstoestand van een mens werd bepaald door een balans van bloed, gele gal, zwarte gal en slijm. Het laat zich denk ik wel raden welk sapje wat beïnvloedde. In de negentiende eeuw werd er wetenschappelijk bewezen dat de oude Grieken het mis hadden.
Het woord humor schijnt ook afgeleid te zijn van het woord humores, ook wel weer grappig om te weten mocht je vanavond aan het trivianten slaan.

Humor. Gisteren liep ik met mijn zoon door de winkelstraat na een heerlijk kopje cappuccino op een terras. De zon scheen erop los, de mensen waren (net zoals wij) vrolijk en héérlijk uitgelaten. Onder het kletsen over van alles en nog wat passeerden we een etalage. In een flits zag ik vanuit mijn rechterooghoek dat er iets gebeurde.
Een jonge mannelijke etaleur stond half achter een etalagepop, hij was bezig haar aan te kleden. De sexy ogende vrouwelijke pop had nog niets aan het lijf behalve een piepkleine hotpants. En met piepklein bedoel ik ook écht piepklein, zo eentje maatje 36.
Met een stralende, een beetje verlegen en ongemakkelijk ogende, glimlach deed hij het laatste knoopje met moeite dicht.
Jammer, ik zou zo graag dat ene moment hebben willen vastleggen met mijn camera. Een gemiste kans, maar wel een leuk moment.

Mijn etalagefoto is er een van een hamer, rood en lijnen. Een stilleven, ook prima.

Ik wens je een humorvolle, fijne, zonnige en positieve dag.



dinsdag 11 maart 2014

Klapdoos, zoheid en de David

Fotografie Mart van Zwam
Fotografie Mart van Zwam 
Een klapdoos. Ik heb weer een woord geleerd dat ik nog niet kende. Een klapdoos is een ander woord voor laptop. Taal, het ontstaan, de voortdurende verandering en verrijking ervan blijft bijzonder en bijzonder grappig.

Grappig is gewoon grappig, maar wanneer ik het woord bijzonder ervoor plaats stijgt het direct in waarde. Volgens mij gaat dat ook zo met mensen, zet de een naast de ander en de waarde van die ander verandert. Het wordt meer. Of minder, dat kan natuurlijk ook. Dat zou een mooi gespreksonderwerp kunnen zijn mocht je als lezer of lezeres vandaag toevallig een afspraak hebben met een relatietherapeut.

Met een putdeksel, een vierkante afdekplaat, wat beton en een aantal bandensporen kan dat ook zo werken. De losse onderdelen zijn op het éérste gezicht niet zo heel bijzonder. Maar eenmaal op hun plek in het beeld, in een bepaalde volgorde en verdeling, ontstaat er een mooi beeld. En als je de verschillende onderdelen nog een keer bekijkt dan kan het wel eens mooie verrassingen opleveren.

Zoheid. Ook een woord wat ik nog niet eerder hoorde. De eigenheid, de (je)ware aard. In het boeddisme heet het tathata. "Een sinaasappel heeft zijn zoheid, zodat we hem niet met een citroen verwarren." Mooi gezegd.
Ik moest bij het lezen van een stukje tekst over de "zoheid der dingen" ook weer aan de woorden van Howard Hodgkin denken. De kunstenaar schreeuwde het soms uit tegen zijn ijverige leerlingen. "Je moet niet de appel schilderen, maar de áppel."
Wanneer je op zoek bent naar de zoheid van dingen of levende schepsels kan het je frustraties opleveren maar ook zoveel wonderlijk moois. Soms kun je het niet beschrijven, of nog niet. Maar de heldhaftige poging ertoe is al een bijzonder cadeau aan jezelf.

In Italië zijn ze op dit moment van schrijven boos vanwege een reclamecampagne. Een wapenfabrikant heeft het in zijn hoofd gehaald om het beroemde beeld van de David te gebruiken in een fotomontage. Het bijzondere beeld heeft in de montage een wapen in zijn knuisten. Maar ze zijn er nog niet klaar mee aangezien Italië de rechten bezit van alle commerciële afbeeldingen van het beeld.
De zoheid van de David, daar past absoluut geen wapentuig bij.

"Dingen die we elke dag gebruiken zijn als je ze goed bekijkt niet zo alledaags."

Fijne lentedag.


zaterdag 8 maart 2014

Aanvalligheid, aanminnig en waardigheid

Fotografie Mart van Zwam 
"Aanvalligheid, schoner nog dan schoonheid", bij het lezen van deze zin van Jean de La Fontaine (1621-1695) gingen mijn wenkbrauwen even omhoog en verscheen er op mijn voorhoofd een vraagteken.
Aanvalligheid? Dat zal toch iets met oorlog of in ieder geval met geweld van doen hebben?
Onmiddellijk dacht ik aan Poetin, America, Europa, de Krim en het verdelen van land en mensen. Maar niets bleek minder waar.

Ik heb het even opgezocht. Aanvallig betekent lief of aanminnig. Aanminnig is bekoorlijk of innemend. En bedankt voor het citaat. Wéér iets geleerd.

Een paar dagen geleden zat ik op mijn gemakje in de stadsbus en genoot ik intens van het uitzicht. Straten, huizen, het drukke verkeer. Fietsers op weg naar iets. Het landschap van stad en leven zichtbaar achter het glas.
Bij een van de bushaltes stapte een jong stel de bus in. Ik schatte haar een jaar of achttien, hij was denk ik een jaartje ouder. In de buggy die de bus inrolde zat een dochtertje van een jaar of twee.
Zij was een forse vrouw en probeerde zich al onderuit hangend tegen een leuning van de bus staand te houden. Met een verveelde blik staarde ze regelmatig op haar mobiel. Hij stond stoer te wezen en keek alle kanten op, behalve die van haar. Een paar minuten later sprak ze tegen hem. Ik kon het niet verstaan.
"Denken moet je aan een paard overlaten, die heeft een grotere kop dan jij." Dat was wel voor iedereen hoorbaar.

Een tijdje later stapten ze uit de bus. Ik kon ze nog net uit een hoekje van mijn raam zien. Hij voorop en zij, de buggy met één hand sturend, volgde. Haar andere hand had ze nodig voor haar mobiel.
Het kindje lachte; gelukkig maar.

Geluk zit 'm ergens in en in de waarde die we eraan toekennen. Zonder contact te maken met de waarde, lijkt alles waardeloos.

Zaterdag, weekend, koffie, ontbijt en een eitje. Héérlijk.

Fijne dag.


donderdag 6 maart 2014

Zalando-man, koffie en verlangen

Fotografie Mart van Zwam
Fotografie Mart van Zwam
Op het moment dat ik deze pakketbezorger in het oog kreeg en in de weer zag met zijn scanner en dozen zag ik in hem direct een soort "Zalando-man" . Het koppelvirus had zijn werk gedaan. Ik hoorde direct de naam, het klonk als een echo in de bergen en beneden mij in de koopgoot van Nijmegen. Mijn ogen zochten vol verlangen naar een groep wild losgeslagen kooplustige vrouwen op stiletto-hakken.  

Je kent het vast wel. Krijsende en gillende vrouwen die bijna ter plekke in katzwijm raken omdat ze een niet al te knappe man zien met een petje die het postpakket komt afleveren waar ze naar verlangen en smachten.
Ik vind reclame boodschappen soms leuk maar wanneer deze uiting op tv komt dan stop ik pijlsnel beide vingers in mijn oren. Maar helaas. Het is al niet meer te voorkomen. De naam Zalando heeft zich al in mijn systeem genesteld. Wanneer ik een nietsvermoedende postbezorger met pakketten zie slepen dan koppel ik er direct "de Zalando-man" aan. Gelukkig is het bedrijf Zalando de laatste tijd een beetje stil, er is kennelijk genoeg reclame gezaaid.
Bestaat er een softwareprogramma om zo'n koppelvirus te verwijderen? Met een app zou ik al dik tevreden zijn.

Nog een mooi voorbeeld van zo'n koppelvirus? Wanneer ik mijn was in de wasmachine stop dan hoor ik geneuzel over een machine en de technologie.
Je kent het vast wel. Twee mannen die gebroederlijk door de bossen fietsen. Even later scheuren ze met hun sportauto door de bergen terwijl er een vragend en echoënd okay klinkt. Een paar seconden later hoor je één van de twee vragen waar je toch al die technologie voor nodig hebt? To keep my the laundry clean. Ja duhhh.
Zo worden wij mannen voor een kort moment als een soort randdebielen te kijk gezet. Ik heb het nooit met andere mannen over mijn was en zeker niet tijdens het rijden in onze sportauto's. Al fietsend en onder de modder, tijdens het beklimmen van heuvels en het klauteren uit dalen hebben we het echt wel over andere belangrijke levensvraagstukken en gevoelige onderwerpen. Echt wel.
Gelukkig heeft mijn verlangen naar bos, bergen en het kleurrijke India er niet onder gelegen.

Koffie en het koppelvirus? Ah, die blijf ik wel grappig vinden. George Clooney of Matt Damon zijn in het huis en tientallen gillende vrouwen willen maar één ding en dat heeft niet zo héél veel met koffie te maken. De wereld die de reclamemakers ons willen voorschotelen is net niet echt, soms wel een sprookje.  

Maar beste mannelijke lezers, de lat ligt hoog. Als je er geen in je kast hebt hangen dan adviseer ik je pijlsnel een goed zittend pak te bestellen, al dan niet bij Zalando, en aan te hebben tijdens het genieten van een kopje koffie. Je weet tenslotte maar nooit wat het effect ervan kan zijn.

Nog een schoolvoorbeeld van het koppelvirus? Ik hoef maar een foto te zien van een zeehondje of ik hoor de klanken van Freddie Mercury en Queen. Maar deze is niet zo erg, best lekker.
"It's a beautiful day". Zeker weten.

Fijne dag.


maandag 3 maart 2014

Carnaval, los gaan en de vierdaagse

Fotografie Mart van ZWam
Fotografie Mart van Zwam
Een deel van de Nijmegenaren heeft zich in het carnaval gestort. Het is feest, de vlag is gehesen en Nijmegen heet nu voor een paar dagen Knotsenburg. Alaaf.
Ik laaf me graag aan de mooie en bijzondere verschillen die ik op straat tegenkom, het is weer genieten geblazen.

Terwijl de één lekker aan het hossen slaat en uitgedost in een of andere leuk en grappige kledij nog een pintje pakt, lopen anderen door de straten van de binnenstad. In beslag genomen door de dagelijkse besognes of andere aardse dingen.
Afgelopen zaterdag zag ik een mevrouw op leeftijd meewarig haar hoofd schudden om zoveel gekdoenerij. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, typisch Nederlands erfgoed.
Het is ook lastig om los te gaan als je (te)veel in je hoofd leeft en in beslag genomen wordt. Soms kan een beetje alcohol je op weg helpen. Zelf heb ik ooit 'n poging gedaan om carnaval te vieren, maar ik ben "van boven de rivieren". Ach ik ben content met mijn rol als toeschouwer. Ik fotografeer en in stilte neurie ik graag een deuntje mee. En blijf ik me verbazen over de prachtige verschillen.

De lente is alvast begonnen. De knoppen in de natuur zijn er al volop en er komt weer een leuke blos op de wangen van hen die weer steeds meer naar buiten gaan. Het lentegevoel en uiteraard wordt er dan ook weer getraind voor de Nijmeegse Vierdaagse.
Elk voorjaar gaan de wandelschoenen uit de kast en zie je ze weer vaker in en om Nijmegen. Gehuld in sportieve kleding met al dan niet een korte broek. Gordel om met in één van de vakjes een flesje met vocht. Een ander vakje is bestemd voor de meegenomen boterhammen, een andere voor een banaan of ander fruit. En er is nog plek voor een hartig koekje voor de stille trek en een regencape want je weet het maar nooit.
Natuurlijk is er ook een vakje voor de onafscheidelijke telefoon. Ziedaar het overlevingspakket voor een mooie wandeltocht.

Een mens is van nature een kuddedier en we horen maar al te graag bij een groep gelijkgestemden. Volgens mij zijn wij de meest wonderlijke en kleurrijkste wezens op twee benen die deze wereld bevolken.
We gaan gewoon héérlijk van feest naar feest, dat maakt ons hopelijk lekker los en op de been.

Alaaf en een fijne dag.