Haast, passie en een hete adem

Edwhs. Ik kreeg gisteren een email met daaronder grt. Grt, meer niet. Het kon er nog net vanaf. Grt stond natuurlijk voor groet, dat snapte ik ook wel. Maar vond, en vind het nog steeds, een beetje karig. Misschien had de persoon haast? Was de energie op? Trok er iemand aan zijn jasje? Ik bleef met wat vragen zitten, maar besloot het maar zo te laten. Te laten voor wat het is. Grt, punt uit.

Edwhs. Zal wat lastiger te ontcijferen zijn? En daarna was het stil. Gisteren ook de vermoeide maestro Reinbert de Leeuw zien dirigeren? Het was bij 'De wereld draait door' (DWDD...). Even daarvoor sprak hij nog honderduit over Bach en de Matthäus Passion. Over de snelheid en het ontbreken van een metronoomgetal in de partituur. Vond ik boeiend. Het ontbreken van een richtlijn kan af en toe veel goeds opleveren denk ik. Iedere dirigent kan vanwege het ontbreken van er zijn of haar (waar zijn de vrouwen...?) tanden op stuk bijten. Want wat is snel en wat is langzaam? Behalve de interessante en open vraag hoorde ik ergens in de ruimte Chronos, God van de meetbare tijd, in stilte lachen.

Het kan ook zijn dat ik me dat laatste heb verbeeld. Misschien was het wel een soort van dat de wens de vader van de gedachte is. Zoiets dergelijks.

Reinbert oogde vermoeid. Had gisteren ook de generale repetitie achter de rug, zo verklaarde hij. Ik zag hem een beetje verontschuldigend kijken. Maar Matthijs moest door. Geen tijd te verliezen. Er stonden nog wat vragen open en er moest nog een stukje worden gespeeld. De zichtbaar vermoeide maestro putte uit zijn reserves, herpakte zich en ging staan.

Het programma denderde voort. Als een hogesnelheidstrein. Een trein die de hete adem van de reclame in haar nek voelt. De show must go on. En economische vooruitgang duldt geen tegenspraak.

Vandaag maar weer eens luisteren naar Johann Sebastiaan en zijn Matthäus. En er de tijd voor nemen. Gewoon omdat het kan en omdat het voedzaam is. En omdat Kairos, god van het geschikte ogenblik, me gunstig is gestemd.

Dus mijn innerlijke metronoom gaat op langzaam. Ik laat me niet opfokken, zo heb ik me althans voorgenomen. Niet door Matthijs, niet door de reclame en zeker niet door afkortingen.

Fijne dag.

Earth hour, reclame en minder is méér

Fotografie Mart van Zwam

Minder is méér! Dat is een gouden tip die al grijs is van ouderdom, maar die ik zelf al jaren hanteer en doorgeef aan mensen die me vragen wat ik van hun foto's vindt.
Minder op de foto laten zien, je beperken tot waar het nu eigenlijk om gaat. De essentie.
Met minder in beeld gaat de kwaliteit ervan omhoog.
Het werkt. Probeer het maar eens...

Heb je ook meegedaan aan de Earth Hour-actie van zaterdagavond? De oproep kwam van het Wereld Natuur fonds Een uur je lampen uit doen en voor even leven bij kaarslicht.
Het was donker en gezellig. Genieten van flakkerende vlammetjes en natuurlijk aandoend licht.
Een mooi en waardevol moment om even te mijmeren en stil te zijn.

In de middag van diezelfde dag maakte ik een foto van een reclamebord. Er staat zo op het éérste gezicht geen reclame op, maar dat is maar schijn. De reflectie van het bord in de sloot is die van de achterkant, aan de voorkant stond wel degelijk een boodschap.
Maar wat wil ik er nu eigenlijk in deze context mee uitdrukken?

Minder is méér. Misschien zouden we het met een beetje minder kunnen doen. Minder reclame, minder consumeren, minder afval. Minder ruzie, overvallen, agressie, discriminatie, oorlogen willen we natuurlijk ook allemaal. Kortom, minder van datgene wat niet zo goed voor ons is?
Diep van binnen weten we als mens wel wat goed, minder goed of ronduit slecht is. Maar de verleiding is soms zo groot.

Minder is niet per definitie slecht toch? Al lijkt het er soms op dat we met z'n allen niet minder mógen. De economie moet bijvoorbeeld vooruit, mag niet stilstaan of nog erger.
Ik kan me nog herinneren dat er tijdens de economieles flink op werd gehamerd dat "Stilstand achteruitgang" betekent.
Maar stel je eens, al is het maar voor een kort moment, voor dat we zouden minderen? Misschien een enge gedachte, maar kan dan de kwaliteit van leven omhoog schieten zoals de aandelen van een bedrijf met een gouden toekomst die haar eerste beursgang heeft?
Misschien wel het overdenken waard.

Gisteren probeerde ik al zappend te ontsnappen aan de reclame's op t.v. Ik sprong op de commerciële kanalen van de één naar de ander, maar helaas. Er was op die kanalen geen escape. Mijn hebberigheid werd geactiveerd. De aandrang om naar een winkel te rennen of online te shoppen stuwde mijn versnelde kloppend hart en consumentenbloed.
Koop mij, wil mij. Je kunt niet absoluut niet zonder. Het waren bijna religieuze boodschappen.

Uit liefde voor jezelf en elkaar minderen? Niet eens zo'n gekke gedachte.

Fijne dag.