Gemis van het moment

Gisteren kwam ik tijdens mijn wandeling door de binnenstad een aantal fotografen tegen en we raakten, hoe kan het ook anders, in gesprek over fotografie. Er is op dit moment een beetje een hang naar vroeger. De signalen worden steeds sterker en vaker hoorbaar; de ervaring van steeds hetzelfde digitale plaatje roept om een reactie. Camera open, filmpje erin, camera dicht en schieten totdat het rolletje vol is, is echt anders fotograferen.
Sinds de introductie van de digitale camera is het allemaal heel snel gegaan. Binnen een toch vrij relatief korte periode zijn mensen massaal digitaal aan het fotograferen geslagen. Het is snel, makkelijk en zonder al te hoge kosten. Klik er op los en je krijgt als vanzelf een omvangrijk archief aan beelden. Nog nooit in de geschiedenis is er zoveel beeldmateriaal over ons leven gecreëerd. Ik ben ook reuze benieuwd wat gedragspsychologen hierover te vertellen hebben in de toekomst.

Toen we klaar waren met ons enthousiaste gebabbel en ik verder liep, bleef er een gevoel van gemis bij mij achter. Ik mis soms het openmaken van het mapje wat ik ophaalde in de fotowinkel, mijn verwachting naar de foto's. Mijn, "oh ja" moment van geluk of het moment van teleurstelling dat het er toch anders uitzag dan ik had verwacht. Ik mis het moment in de donkere kamer dat het beeld op het papier verschijnt wanneer het witte vel onder het schijnsel van rood licht, in een bad met ontwikkelaar zwemt. Een beeld ontstaat. Het magische moment van verbazing.
Ik mis ook het moment dat de naald de lp raakt, een mix van gekras, getik en eerste noten van muziek die hoorbaar worden. Ik mis soms ook het geluid wat mijn oma maakte met haar koffiemolen tijdens het malen. Ik mis de geur van 4711 uit de handtas van mijn oude Opoe.
Ik mis het openmaken van een enveloppe met een brief erin. Ontvangen doe ik ze nog maar zelden, de meeste post komt tegenwoordig digitaal. De belastingdienst is misschien wel een van de laatste die ze laat bezorgen, maar daar zit ik nu echt niet op te wachten.

Gemis is ook een heerlijk gevoel. Je kunt je er in rondwentelen als een varken in de modder en er van binnen lekker warm van worden. Ondertussen drink je gewoon een kopje koffie.
Mocht ik bij jou iets van "hang naar nostalgie" hebben veroorzaakt..? Pak dan je spullen en breng een bezoek aan het Openluchtmuseum in Arnhem, lekker trippen. Kun je heerlijk "wéét je nog?" roepen.
Zelf pak ik even wat fotoalbums uit de kast.

Fijne dag.