Soms zijn nieuwsberichten te dol voor woorden en verschijnt er een glimlach op mijn lippen. Ik las het volgende kopje boven een nieuwsitem: "Kun je te goed zijn in het recyclen van huisafval?".
Het schijnt dat wij in ons land en grote delen van Noord-Europa te goed zijn in het recyclen van ons afval. Het resultaat is dat energiebedrijven met hun grote verbrandingsovens afval tekort komen en dus minder produceren. Het gevolg is dan schijnbaar dat gemeentes extra financieel gestraft worden omdat brave burgers te veel hun afval scheiden. En zo ontstaat er dan een "afvaldilemma".
In mijn huiskamer heb ik een ansichtkaart met daarop allerlei tinten blauw. De afbeelding laat mij een aantal blauwe vormen zien die op een bepaalde manier zijn gerangschikt. Het eindresultaat is de vorm van een vrouwenlichaam.
Door een operatie die verkeerd afliep was de grote kunstenaar Henri Matisse (1869-1954) de laatste jaren van zijn leven gekluisterd aan rolstoel en bed. Staand schilderen was er voor deze grote meester niet meer bij. Maar aangezien het bloed stroomt, de passie en het willen werken niet zomaar stopt, ging Matisse aan de slag met papier, lijm en schaar. Resultaten werden omgezet in absoluut fantastische inzichten en prachtige kunstwerken. Zijn periode van "papiers gouaches et découpés".
Indrukwekkend om te zien hoe iemand ondanks leeftijd en beperking tot prachtige dingen in staat is, schoonheid en beeld kan creëren. Maar misschien zouden we kunnen zeggen dankzij dit alles?
Veerkracht, doorzettingsvermogen en de wil tot. Een mens is tot veel instaat, misschien meer dan dat we ons soms realiseren.
Ondertussen kijk ik met een schuin oog naar mijn prullenbak die gevuld is met karton en papier.
Wie weet kan ik er nog iets van recyclen?
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten