Euforie, tinten en vorm

Vorm
Fotografie Mart van Zwam

Terwijl onze Ireen en Sven in bloedvorm steken en de broertjes Mulder samen maar ook als serieuze rivalen later op de dag op het ijs stonden was ik gisteren weer op pad op zoek naar het fenomeen vorm.
Ach die Jan Smeekes, daar heb ik het ook mee te doen. Zo voel je euforie en even later is de tijd van Michiel Mulder met vierhonderdste seconde bijgesteld en grijp je naast het goud.

Ik dacht terug aan het moment dat ik trots als een pauw, met een stralende glimlach en bijna wapperend met het briefje waarop stond dat ik was geslaagd, een volle wachtruimte binnenstapte. In die ruimte, eigenlijk was het een afgehuurde kroeg, gingen spanning en treurnis hand in hand. Er zaten zenuwachtige mensen die nog rijexamen moesten doen, anderen waren gezakt en zaten hun fouten te overdenken. Ik zag gespannen en bedrukte gezichten en weg was mijn euforie, uit medelijden en compassie.

Vorm en de zoektocht. De zoektocht naar een vorm is minstens zo mooi en belangrijk als datgene wat je vindt.
Gisteren zag ik op de grond aan de Waalkade in Nijmegen een mooi onderwerp. Er was nog meer te zien op het oorspronkelijke beeld, maar eenmaal in Photoshop ontstaat pas het uiteindelijke resultaat wat voor dat moment af is. Een vierkant, een cirkel, diverse grijstinten, een beetje zwart maar met detail, zichtbare krassen, beschadigingen en vlekken,. Door mensenhanden gemaakte vormen in een samenspel met natuurlijke, door tijd en vocht veroorzaakt. Een strak gekaderd beeld met daarin ook onregelmatige vormen. Het ontstane beeld heeft uiteindelijk niets meer met de werkelijkheid te maken, het is eraan onttrokken. Er is een andere waarde en vorm ontstaan.  
Hoe langer ik kijk, des te meer ik het intens ervaar. Een glimlach vormt mijn lippen, dit is een vorm van geluk.

Fijne dag.