"Wegens" is er waarschijnlijk met een andere stift later bijgeschreven, de scherpe haak aan de g lijkt een bekrachtiging. Het aandikken van het woord door de vier streepjes is duidelijk. Wegens. Het is maar dat we het weten.
De druk op de viltstift komt steviger over terwijl hij aan het woord vakantie begon, de letters ogen dikker. Op het einde van het karton raakt de ruimte een beetje op. Vakantiedrukte.
Maar het is duidelijk, de bloemenman hield uitverkoop en gaat op vakantie. Waarnaartoe? Geen idee. Misschien gaat hij samen met z'n bloemenvrouw naar een plek zonder al te veel bloemen. Even los, afstand nemen om daarna bij weer en wind te kunnen knallen in zijn kiosk.
Terwijl ik mijn fiets gisterenmiddag aan het hekwerk vastmaakte zag ik genodigden en bestuursleden van de vierdaagse wapperen met hun uitnodiging. In de Vereeniging gebeurde het, The place to be, als je iets voorstelt ben je daarbij.
Vanachter het hekwerk zag ik rondlopende cateraars. De geur van een varken aan het spit drong mijn neusgaten binnen, in gedachten zag ik glazen gekoelde witte wijn op de juiste temperatuur, in mijn oren klonk het geluid van glaswerk.
Wandelen. Sfeer proeven. Onderdompelen in de massa. Politieagenten op hun post, strenge maar vriendelijke verkeersregelaars en rondlopende toezichthouders. De eerste muziek klonk vanaf de verschillende podia. Omhooggestoken feestende bierglazen.
Al het glaswerk is deze feestdagen voor de veiligheid vervangen door kunststof bekertjes, tijdens het proosten is het een goeie tip om er zelf even geluid erbij maken. Kling...!
Dat werkt best goed en het heeft ook nog iets komisch.
Ik genoot met volle teugen in het volle centrum. Marktkramen, snuisterijen en hebbedingetjes. Eettentjes en volle terrassen. Verschillende talen, bloemrijke klanken. Dikke lagen verf, ruwe penseelstreken, de passie, drift en de genialiteit van van Gogh waardig. Ik weet bijna zeker dat Vincent hier van had genoten.
Terwijl een handjevol toeschouwers in de hitte van de zon lurkten aan het bestelde vocht, zag ik dat op de Grote markt de sfeer nog aanstaande was. Een zanger was bezig op een groot en te leeg podium zijn ding te doen. Op zijn laptop stonden als begeleiding muziekbestanden. Ik zag hoe al zingend het volgende nummer opzocht.
Zijn outfit was een tikkeltje te. Zijn liedje was klaar, stilte. Het schamele geluid van een paar handen die op elkaar gingen maakten een oorverdovend geluid. Tja, soms zit het mee en soms tegen.
Het volgende nummer wat door de laptop werd aangestuurd was van The Temptations. De eerste noten van "Papa was a rolling stone." klonken uit de speakers. Ik wilde nog "niet doen" roepen maar het was al te laat. Ritme en dik aangezette dramatische violen klonken over de markt, muziek voor s'avonds laat als er niet meer is dan een schamel licht. Met het publiek in de volle zon en puffend van de hitte lijkt animeren met dit nummer een kansloze missie.
De tekst is prachtig maar niet leuk. Een vader die er niet was voor zijn vrouw en kinderen, drank, een hypotheek, schulden en véél andere vrouwen. Your papa was a rolling stone...
Ik zag de zanger rondom zich heen kijken, door het ijs zakken en langzaam verdrinken.
Goeie soulmusic kan je raken tot in het binnenste, je botten je kern. Terwijl de woorden muze, curves, edges en perfect imperfections me verleidden tot een zacht geneurie wandelde ik langzaam naar een volgend pleintje.
Een andere vorm en sfeer. Bier, zon, show en pakkende muziek.
Feest..!
Fijne zondag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten