Geen toegang, een grote Dame en wasdom

Misschien flauw, maar ik zag er de humor wel van in. Destil hoeft zich in ieder geval niet te melden, want die staat niet op het bord.
Is het nou De-stil of Des-til, ook daar kun ik nog alle kanten mee op. Waar leg ik de klemtoon?

Fietsen langs de grote bouwput die Nijmegen rijk is. Stap voor stap, pedaalslag voor pedaalslag, omwenteling voor omwenteling verandert het landschap. Een enorme bedrijvigheid hangt daar in de lucht. Stofwolken van zand. Kranen die heen en weer bewegen, Hun dans is zorgvuldig en uiterst precies.

Voordat ik dit punt passeerde stond ik nog te turen op de Oversteek, de moderne brug over de Waal. Wat een vorm en kracht, wat een prachtig ontwerp. Draden doorklieven de lucht, ik voel de spanning die erop staat. Ik voel de spanning in mezelf, mijn adem stokt af en toe terwijl de wind vrij spel heeft. De wind is vrij maar doet wat ie moet doen, de wind is de wind. Blazen, af en aan, dwarrelen, opzwepen, schoonvegen.
Het uitzicht is groots, links de energie van de bedrijvigheid in de bouwput, rechts de oude stad op en aangevuld met recenter werk. Nooit gedacht dat ik van die stad zou gaan houden.
Staand op de brug voel ik als uitlopers van mijn voeten de gegroeide wortels.

Het gevoel gaat van warm naar heet. De lucht is trillend in beweging, de wind blaast het vocht van mijn voorhoofd. Haar verkoeling is als een welkome gast.
De grote dame, de zachte zorgvuldige moeder die onze aarde is trekt zich niet zoveel aan van onze schermutselingen, raketten en verschillen van inzicht. Moeder geeft haar kroost ruimte voor groei om uiteindelijk tot volle wasdom te komen.

Fijne dag.