De afbeelding is in goed gezelschap. Een aantal stenen, indrukwekkend van vorm en prachtig van uitstraling, dragen bij. Ze helpen me herinneren en dat is goed.
Af en toe vraag ik me wel eens af wat hij ervan zou denken. Van de muur bijvoorbeeld. Die muur waar de Mexicanen aan moeten gaan meebetalen, tenminste zo heeft Donald dat in gedachten. Die muur moet hele hordes verkrachters en criminelen tegenhouden die toch alleen maar kwaad in de zin hebben. Die toch alleen maar slechte dingen van plan zijn en die (als illegalen) zich willen laven aan de met veel moeite en hard werken verkregen kostbaarheden en bezit.
Sitting Bull, want zo heet de afgebeelde indiaan, helpt me ook herinneren aan de haat/ liefde die ik met de Verenigde Staten heb. Niet dat ik het land ooit heb bezocht, heb er net zoals Karl May (nog)nooit een voet aan wal gezet. Dus oordelen, of zoals je wilt beoordelen, doe ik vanaf afstand.
Karl May (Carl Friedrich May 1842-1912) was by the way, of trouwens zoals je wilt, een van mijn vroegere helden. Zijn creaties Winnetou en Old shatterhand hebben mij niet alleen deels gevormd en opgevoed maar ook door mijn jeugd heen de weg gewezen. Ze kwamen namelijk altijd op voor de zwakkeren en onderdrukten.
Terug naar de muur en de afbeelding van de indiaan. Hij kijkt nog steeds strak in de lens van fotograaf David F. Berry. De foto is gemaakt in 1884. Ik vraag me ook wel eens af wat die twee hebben besproken? Hebben ze überhaupt iets tegen elkaar gezegd?
De steen links van de kaart helpt me herinneren aan hoe het ooit hier in Europa was. De steen komt namelijk uit Frankrijk. Ik vond hem ooit tijdens een wandeling in de Vogezen. De afdruk en vorm van de schelp laat me keer op keer weten dat alles aan verandering onderhevig kan zijn. En dat je natuurgeweld niet teveel moet uitdagen.
Hoe kun je de lucht bezitten? Een goeie vraag. Een bijzondere titel en een prachtig boekje. Staat in mijn boekenkast. Gaat over een gesprek en onderhandelingen die een indiaan met de mooie naam Seattle had met een blanke gouverneur die in opdracht van de President hun land wilde kopen. De indianen wisten dat ze geen keus hadden. Het woord kopen was alleen maar voor de vorm gekozen.
Hoe kun je de lucht bezitten? Een interessante, filosofische en ook spirituele vraag. Hoe kun je als Donald T. zo'n visie en kijk op de wereld hebben en zulke haren dragen? En hoe kun je er ook nog, misschien, President mee worden? Kwestie van kiezers denk ik. Die helpen je in het zadel.
Langzaam dwalen mijn gedachten af van de eindeloze vlaktes, paarden en tenten naar Den Haag. Ook daar zijn wilde haren en bijzondere kapsels te vinden. En visie, of niet. En kiezers die je in het zadel kunnen helpen. En nog niet gebouwde muren om de wilde hordes buiten te houden.
Bruggenbouwers. Die hebben we nodig. En goeie kappers.
Fijne muurloze-dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten