vrijdag 18 april 2014

Een kapper, een tandarts en een vlinder

Fotografie Mart van Zwam
Fotografie Mart van Zwam 
Ik zag het gisteren al van een afstand. Mijn kapper had het niet druk en liep wat te ijsberen door zijn lege zaak. Gelukkig kon ik hem verblijden met mijn klandizie, tenminste dat hoopte ik.

Mijn fiets op slot, een goedemorgen, mijn jas aan de kapstok, de stoel gevuld met mijn ik, het knippen kon beginnen.
Na een paar sociale zinnen over en weer, stokte ons gesprek. Ik deed nog een paar keer een poging, maar het mocht niet baten, het liep niet. Ik besloot dan maar de stilte haar werk te laten doen. En de kapper.
De spaarzame geluiden in de zaak waren die van de radio, zijn ademhaling en kuchen, en het geluid van de knippende schaar.

Wat een verschil met mijn bezoek aan de tandarts even daarvoor op de ochtend. Mijn tandarts had energie voor tien en was vrolijk. Hij had het druk en liep qua tijd al achter met zijn afspraken, maar toch had hij de tijd om mij gerust te stellen, met aandacht te kijken of mijn poetsgedrag van de afgelopen tijd door de beugel kon en hoe de stand van zaken was in mijn mond. Eén gaatje die aandacht vraagt zei hij opgewekt. Mijn tandarts weet een slecht nieuws gesprek met zijn stemgeluid, zijn ogen en zijn energie om te zetten tot iets positiefs. Wat een talent.
Ik ging vrolijk naar mijn fiets.

Eén van de lastigste dingen bij een een bezoek aan de tandarts vind ik om sociaal, adequaat of adrem te reageren. Ik kan een aantal dingen tegelijk, maar praten met open mond en op de uiterste uitgerekte stand om de tandarts zijn werk goed te laten doen is iets wat nooit zal lukken. Sommige dingen kunnen gewoon niet.

Gisteren overleed de schrijver en Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Márquez. Mijn eerste gedachte was; och jee. Mijn tweede was die van; 87, hij heeft een mooie leeftijd bereikt. De macht van de getallen.
Honderd jaar eenzaamheid. Tot op de dag van vandaag heb ik, oh wat een schande, dat boek nog steeds niet gelezen. Komt op mijn lijstje van to-do dingen.
Honderd jaar eenzaamheid of 100 jaar eenzaamheid. Het klinkt niet veel anders maar ziet er wel anders uit. Een andere energie en de macht van de getallen.

De meeste vlinders leven 2 á drie weken en er bestaan wel 160.000 verschillende soorten op de wereld.
Een vlinder vliegt, fladdert en doet wat hij of zij moet doen. En als extra cadeau laat een vlinder ons schoonheid ervaren en daar kunnen we intens blij van worden. Alles heeft zo zijn bedoeling.

Misschien ziet mijn kapper vandaag een vlinder voorbijkomen of even uitrusten op een blad. Ik hoop het.

Fijne fladder-dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten