Wortels, Ringeloren en mijn Hart

Het was goed om weer eens iets van Femke te horen. Persoonlijk had ik dat even nodig.
Femke Halsema. Een vrouw die volgens mij een waardevolle toelichting gaf aan het actuele debat over het djihadisme.
"Al dan niet beredeneerde haat, de 'grote, soms overweldigende behoefte ergens bij te willen horen', en 'morele superioriteit'. Die drie tezamen kunnen leiden tot 'de giftige cocktail voor terreur en geweld'.

Soms is het gewoon goed om even stil te staan, diep adem te halen, stil te zijn en te luisteren naar gevoel en hart. Het mooie aan het hart is dat het altijd de waarheid spreekt, ongeacht wat, ongeacht een uitkomst.
Het hart heeft volgens mij altijd gelijk, laat zich niet bedotten of ringeloren.
Ringeloren? Dat woord heb ik toch al jaren niet gebruikt of er zelfs maar aan gedacht en plotseling, out of the blue, typ ik het zomaar in. Het blijft een grappig effect.

Ringeloren. Ik zocht het even op. 1) Beteugelen 2) Bedwingen 3) Bedrillen 4) Drillen 5) In bedwang houden 6) Iemand op de kop zitten 7) Intimideren 8) Iemand naar zijn hand zetten 9) Op de kop zitten 10) Op zijn kop zitten 11) Plagen 12) Tiranniseren 13) Versieringstechniek bij de pottenbakkers.
Die laatste definitie: versieringstechniek bij de pottenbakkers wist ik niet maar tovert bij mij wel een glimlach.

Terug naar Femke, haar woorden klinken voor mij helder en duidelijk. De afgelopen dagen kwam ik nog een paar woorden tegen. Deepak Chopra: "De intelligentie van de natuur functioneert moeiteloos, wrijvingsvrij, spontaan. Ze is niet-lineair, intuïtief, holistisch en voedend. En als je in harmonie bent met de natuur, als je kennis hebt van je ware Ik, kun je de weg van de minste weerstand benutten."

Gisteren kwam ik al wandelend door de stad deze boom tegen. Kronkelende takken aan een stam die zijn wortels heeft onder de stenen. Boven de takken is het groen en een drukte van belang. Groene blaadjes die allemaal maar al te graag een beetje zonlicht willen ontvangen om verder te groeien en te gedijen.
Onder de keurig gelegde stenen groeien wortels verder en verankeren zich in vruchtbare grond.
Voor mij was de ontmoeting met deze boom, op dat moment en op die plaats een spiritueel moment. Ik dacht even aan de weg van de minste weerstand.

Geloof en een plek. Zelf hoef ik geen boek, een voorganger, een plaats of gebouw. Ik geloof niet zozeer ergens in en zeker niet wat anderen proberen te dicteren. Mijn hart is geen dictator, mijn hart weet.
En ik luister.

Fijn weekend.