Een supermarkt-infuus, de accu en een zuchtmeisje

Dat het koud aan zou voelen wist ik. Tenslotte waren we er al uitgebreid voor gewaarschuwd. Gevoelstemperatuur min vijf zou het gaan worden. Maar positief bekeken? Er was eerst sprake van min twaalf, dus die zeven graden bijstelling waren al mooi meegenomen.

De supermarkt was druk beklant en ik had nog wat boodschappen nodig. Er hing een opmaat naar het weekend sfeertje want het was tenslotte alweer vrijdag. Haastige mensen probeerden zich te wurmen langs klanten die wat meer tijd hadden. Het tafeltje waar je een gratis bekertje koffie, thee of warme chocolademelk kunt nuttigen was bezet. Aan de tafel waren diverse mensen met elkaar in gesprek. Ik ving flarden van zinnen met woorden die vormen op. "Tegen de kou kun je je kleden..." werd al snel overlapt door "De uitslag is volgende week...". De tafel met stoelen is niet alleen een plek om te aan te zitten maar ook een soort deelplek. Een soort van gedeelde smart is halve smart plaats en gisteren duidelijk hoorbaar in de aanbieding.

Langzaam loop ik verder. De muziek op de achtergrond probeert me te verleiden tot het kopen van brie en wijn. De zachte stem van een chansonnière doet haar uiterste best en het lijkt haar zowaar te gaan lukken. De wijn hoeft niet want er staat nog een volle fles op de keukenkast, maar de brie en een stukje camembert laat ik langzaam op de klanken en de maat van het "zuchtmeisje" in het mandje glijden.

Ik moet nu wel mijn gedachten tot de orde roepen om de groente, brood, aardappels en de afwasmiddel niet te vergeten, wil niet graag thuiskomen en nog een keer rechtsomkeert maken. Gelukkig krijg ik een onverwachte en onbedoelde helpende hand.

"Doe jij de chippie's zoeken en doe jij de koekjes zoeken...". Ik hoor het een zware stem zeggen en zie twee kinderen een jonge en een meisje verschillende kanten opschieten. Het is vrijdagochtend dus ik kan me zo voorstellen dat het studiedag-kinderen zijn. Het woord laat me glimlachen.
Ondertussen wordt ene Chantal omgeroepen om een volgende kassa te openen. "Vier in de rij, Chantal erbij..." met op de achtergrond de klanken van een Mariah Carey nabootsende zangeres geven een meerwaarde en is bijna te veel van het goede. Ik hou het bijna niet droog van plezier. Heb er schik van en krijg zin om nog 'n rondje te lopen ook al heb ik qua boodschappen wat ik hebben moet. Wie weet kan ik nog wat cadeautjes in ontvangst nemen?

De iPhone in mijn zak trilt en ik hoor een toon. Een grote actiemand gevuld met pakken lekker uitziend en verleidelijk ogende chocoladekoekjes kan mooi dienen als parkeerplaats voor mijn winkelmandje. ""Jenny don't be hasty" vangen mijn oren als muzikale begeleiding op. Parkeren in combinatie met onthaasten.
Het bericht dat "Levensklem" en "Ik ben aanwezig" me nu volgen op Twitter en een leuke app doen hun werk tijdens deze vrijdagochtend-inspiratie-infuus sessie.

Mijn iPhone en ik hebben iets gemeenschappelijks. Haar accu kan leeg raken. Als de dreiging groot is dan geeft ze me een grappig visueel beeld en leg ik haar snel aan de stroom. Kan ze lekker bijtanken.
Mijn accu was gisteren een beetje leeg. Genoeg geluisterd, uitgelegd, gekletst en advies gegeven deze week. Maar gelukkig is die zelfde accu, met dank aan de supermarkt en haar klanten, binnen no time weer vol.

Bijtanken. Een beroerde Mariah Carey imitatie, Chantal en haar tocht naar de kassa en de klanken van een Franstalig Zuchtmeisje deden hun werk.

Fijn weekend.