vrijdag 14 november 2014

Relatief, Rosetta en Philae

Op de radiator in de gang liggen drie stenen. Voor de sfeer en om er in het voorbijgaan een moment van te genieten. De kleur en de structuur doen me iets, zetten iets in beweging. De onderling verschillende vorm laten me verschillen ervaren maar ook het gemeenschappelijke. Ze zijn alle drie van steen. Dat is de onderlinge verbondenheid. En sommige van allerlei stenen in het huis hebben ook een koppeling aan een herinnering, een dierbare herinnering. Ook dat is een verbinding.
Gisteren moest ik in het voorbijgaan, op weg naar mijn winterjas, denken aan Great Rosetta (vernoemd naar de steen Rosetta; een belangrijke sleutel in het ontcijferen van Egyptische Hiërogliefen) en haar lander Philae (Egyptisch: plaats van afstand, het einde) op een komeet met de naam en aanduiding  67P/Tsjoerjoemov Gerasimenko. Een gouden duo. Verkenners tijdens onze zoektocht naar het hoe en misschien ook wel het waarom.
Al eerder kwam Rosetta ter sprake in een van mijn blogteksten (zie blog 10-102014) en toen was ik al onder de indruk van haar naam, reis en het uiteindelijke doel. Maar waar Rosetta me kennelijk ook met de neus op wil drukken is om rekening te houden dat de meeste dingen en misschien wel alles relatief is?
Want wat is tijd, afstand en ruimte? Tien jaar was Rosetta onderweg en inmiddels is ze zo'n slordige 500 miljoen kilometer verderop druk doende om het een en ander voor elkaar te krijgen. Het zorgt bij mij in ieder geval voor een bevreemdend gevoel wanneer ik besef dat er hier op Aarde mensen zijn die op knopjes drukken of in ieder geval dingen doen zodat er daar verderop iets gebeurt? En voor mij als fotograaf is het natuurlijk ook prachtig om foto's te zien van die kleine ijzige komeet.
Een ander leuk nieuwtje vandaag is de ontdekking van de overblijfselen van een oer-mammoet in Afrika. Een aantal Nederlanders hebben daar een bijna compleet skelet gevonden van de Mammuthus subplanifrons, een onbehaarde voorouder van de mammoet zoals wij die tot nu toe kennen. Ik moet mijn beeld van een mammoet met lange beharing in de sneeuw en ijzige kou achtervolgd door in bont gehulde krijgers met speren gaan bijstellen. Er komt daarvoor dus kennelijk nog een andere dia in het rijtje beelden.

Mochten er lezers zijn die vanavond een vers gebraden kip op het menu hebben staan en eens lekker gaan kluiven? Tijd is relatief. Die oer-mammoet leefde tenslotte zo'n slordige 3,5- tot 4 miljoen jaar geleden.

Ik ga maar eens lekker ontbijten. Heb trek en zeker geen honger.

Fijne dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten