Soms is het zo simpel en grappig. Er is een ding, je schildert het rondom geel en je schildert daar weer drie dingen in het zwart op en voilà. Klaar is Kees, voor de bakker. Als bij toverslag werkt het op de lachspieren. Het is bijna goochelen. Het is voor mij bijna magie. Het leven is soms verwarrend en complex, maar zulke kleine dingen laten mijn hart een sprongetje maken. En er worden een aantal spieren in mijn gezicht aangesproken, dat is ook mooi meegenomen.
Ik noemde in de inleiding een ding omdat ik zaterdag maar niet op de naam kon komen. Moest het even opzoeken. Een bolder dus. Schepen en boten kunnen daar een stevig touw of kabel omheen doen. Simpel en handig.
Volgens een encyclopedie op internet zijn gerelateerd termen aan bolder: beting, bekklamp, gangboordbolder, middenbolder, kikker, krab, klamp, klampb. Als ik de eerste twee en de laatste vier hardop opzeg ontstaat er bijna iets van poëzie. Er ontstaat zowaar een ritme in de klanken. Het leven lijkt soms een mysterie maar dan wel inclusief een lach.
Op zoek naar dé vorm fotoserie. De teller staat nu op 600 and still counting. Voorlopig ben ik nog niet klaar met de klus over de vorm. Grappige situaties, kromme teksten en spelfouten worden afgewisseld met gevonden structuren die neigen naar het abstracte. Vorm is als vorm eindeloos en heeft voor mij een ongekende diversiteit. Het heelal is rondom de Aarde maar het eindeloze is dichterbij dan waar we het in eerste instantie zouden verwachten. Zoiets.
De zoektocht neemt mij bij de hand en niet andersom. En ik? Ik geef me graag over. Dat levert me het meeste op. Als ik namelijk ga zoeken naar de vorm dan vind ik het niet, maar laat ik los en zoek ik niet dan struikel ik er zowat over en maakt mijn camera overuren. Ik blijf het wonderlijk vinden hoe het werkt.
Humor? Humor is nodig. We moeten iets te lachen hebben, dat is gewoon gezond. Gisteren schreef ik al een stukje tekst over de boeken die ik kocht. Het boekje De Kus is een schot in de roos en van harte aan te raden mocht je het in een boekwinkel tegenkomen. Ik heb al met verbazing gelezen over neuskussen, neuzen, ruiken en elkaar besnuffelen. En met een glimlach las ik over speeksel uitwisselen en de enorme diversiteit aan begroetingen die er op de wereld bestaan.
In het boekje is ook een leuk citaat opgenomen wat ooit door Gary Grant, filmster en filmkuskenner bij uitstek, de wereld in werd geslingerd. Hij zag in de kus "een anatomische nevenschikking van twee kringspieren in aangespannen staat".
Ja Gary had wel gevoel voor humor.
Fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten