dinsdag 11 november 2014

In actie komen, een fotoshoot en Ebola

Drie seconden. Wat is drie seconden nu eigenlijk, behalve dat het een tijdsaanduiding is? Drie seconden en die drie hadden op mij een intense ervaring.
Zaterdagavond en tijd voor een kopje koffie na een heerlijke maaltijd. De andijviestamppot met gebakken spekjes had een goed plekje gevonden in mijn lijf. In mijn tempel begon het zich een weg te banen en plukte mijn systeem de vruchten van het eten. Ik was gevoed. De koffie deed de rest.

Op de televisie waren beelden in een filmpje zichtbaar die in Afrika waren gemaakt. Zieke mensen, ziekte en verdriet. Helpenden handen waren zichtbaar aan het werk. De voiceover van Herman deed wat ie kon. "Een humanitaire ramp, we moeten nu helpen." klonk het.
Enkele seconden, ik heb het later nog enkele malen teruggekeken op youtube, deden bij mij hun werk. Het waren drie seconden. drie seconden beeld gevuld met een op de grond liggende man. Gekleed in een korte broek en shirt, zonder schoenen lag te trillen, zijn lichaam schokte. Zijn voeten en handen zagen er voor mij uit als de uitlopers van het proces van sterven. Hij lag midden op straat, naast hem niet meer dan een plas water. Sommige beelden beklijven en grijpen vast, laten niet meer los.

Ik nam nog maar een kopje koffie en probeerde de beelden intern te wissen. Maar een delete-knop is er soms niet voor te vinden. De beelden zochten daarom maar hun plekje in de grote archiefkast, het geheugen. Maar de beelden hadden hun werk al gedaan, een zaadje was geplant. Kairos, in de Griekse mythologie de personificatie van de gelegenheid. Kairos, het juiste moment. Al eerder schreef ik er een stukje over (05-08-2014; Meisjes, het juiste moment en de tijd).
De van het leven beroofde man had me gegrepen, Kairos deed de rest.

Zondag begon het te broeien, broeden en te groeien. Maandagochtend was het plan helder. Helder als glas en onomkeerbaar. Ik moest iets doen, tijd voor actie.
Het plan? Ik ga een actie starten om geld in te zamelen. Het uiteindelijke resultaat gaat naar Artsen zonder Grenzen.

In de praktijk? Ik ga mijn huiskamer voor een week lang omtoveren tot fotostudio om daar opnames te maken voor wie graag een keer geportretteerd wil worden. Als de Ebolacrisis jou ook raakt en je mee wilt doen aan mijn actie dan ben je van harte welkom. Mocht het een groot succes worden en er véél aanmeldingen komen dan plak ik er gewoon nog een of twee weken aan vast, want wat is tijd nu eigenlijk? Dus pak je Kairos-moment en doe mee..!!

Je kunt je opgeven via het formulier van mijn website: http://beeldencoaching.nl/in-actie-komen-een-fotoshoot-en-ebola/ dan neem ik contact met je op voor het maken van een afspraak.

Om mee te doen:
- jouw donatie is 30 € (wil je meer schenken dan kan dat natuurlijk ook)
- de donatie graag contant en gepast ter plekke afrekenen
- een kopie van het totaal gestorte bedrag zal ik online in een blog plaatsen
- je krijgt voor je donatie de fotoshoot + 5 grote en al bewerkte digitale bestanden
- de foto's zijn uiteraard te gebruiken voor allerlei socialmedia zoals o.a. Facebook, Linkedin enz.
- je kunt de foto's laten printen en ze een mooi plekje geven of je geeft ze als cadeau?
- vanwege de hoeveelheid aan praktische ruimte is er qua vloeroppervlak plaats voor maximaal 5 personen per fotosessie
- de tijdsduur van de fotoshoot is ongeveer een half uur tot drie kwartier
- de fotoshoot vindt plaats in Nijmegen
- de opnames vinden plaats van 24 t/m 30-11-2014
- mocht het een en ander niet duidelijk zijn dan hoor ik het graag.

Drie seconden. En die waren nodig.

Fijne dag en tot binnenkort.

Mart

Geen opmerkingen:

Een reactie posten