Rolverdeling, een knipoog en gas geven

Rolverdeling
Fotografie Mart van Zwam 

Zou een Merel ook kunnen mopperen? Terwijl ik de laatste slok koffie tussen mijn lippen liet verdwijnen vroeg ik me dat in een impuls af. Ondertussen vloog er in de tuin een Merel af en aan. Hij vervoerde kleine takjes tussen zijn oranje gekleurde en opvallend spitse snavel.
In mijn tuin is het een drukte van belang. Het lijkt de plaatselijke Gamma voor verschillende soorten vogels. Takjes, blaadjes en veertjes zijn er genoeg te vinden om te gebruiken voor een nest. Zouden vogels hun nest alleen maar repareren en onderhouden of gaan ze ook over tot renoveren?

Een paar uur later zat ik voor me uit kijkend op een bankje aan de Waal. Eerste Pinksterdag. Terwijl het een komen en gaan was van wandelaars, slenteraars en ander actief volk zag ik op de rivier vrachtschepen, beladen met enorme stalen containers, voorbijkomen. Wij mensen slepen van alles en nog wat en van hot naar her. Wij mensen hebben gewoon veel spullen nodig.

In de tijd dat ik daar zo zat te genieten van het uitzicht en de stromende rivier kwamen er een aantal keren scooter's aanrijden. Allemaal nog als nieuw uitziende, blinkende, scooters. Een breed stuur, twee achteruitkijkspiegels (een mooi scrabble-woord) en telkens met twee mensen erop. Voorop een man en achterop een vrouw, een kwestie van rolverdeling.
Ik had ooit een vriendin die me vroeg of ik het niet erg vond om naast haar te zitten terwijl zij haar auto bestuurde. Nee hoor, gaf ik als antwoord. Echt niet?
Ze vertelde dat haar ex-man nooit naast haar wilde zitten, die was jaren van mening dat zij geen auto kon rijden.
Onzin, gaf ik haar terug. Jij kunt niet alleen héél goed rijden, maar tegelijkertijd heb ik mooi de gelegenheid rondom me heen te kijken en kan ik genieten van het uitzicht. Dat en de toon waarop ik het zei stelde haar lichtelijk gerust.
"En ik kan tussendoor ook nog eens genieten van jouw schoonheid." Als geschenk kreeg ik haar glimlach.

Ooit had ik een vriendin, die jaren later de lieve moeder van onze kinderen werd, met een motor. Best stoer en sexy; een motor rijdende vriendin. Zelf had ik in die beginperiode nog een auto, maar kocht al snel een helm en stapte bij haar achterop.
Het was een apart gezicht, wij met z'n tweeën op die motorfiets. Ik was een stuk groter dan mijn biker-girl. Over haar helm heen kijkend kon ik een stukje meekijken.
Een nadeel was er ook. Ik ving een beetje wind.

Soms, wanneer we bij een verkeerslicht stilstonden en er een auto naast ons kwam staan, zag ik de mannen kijken. Een leuke griet op een motor en achterop een man? Ik zag hoofdschudders, ongelovigen en machoblikken.
Maar dat zag zij ook. Bij groen was het dan een kwestie van gas geven en er vandoor gaan. De auto's zagen we dan altijd via de spiegels. Het was voor haar een sport om zich niet te laten kennen, even wat pit in de strijd tegen de vooroordelen.
En ik? Ik hield me goed vast. Mijn handen om haar héérlijke middel.

Een paar maanden later was er iets veranderd. Mijn auto was weg, ingeruild voor een motor. Een grotere, meer kilo's en met iets meer cc's van die van haar.
Kwestie van gas geven, een knipoog en rolverdeling.

Fijne dag.