Die eerste keer

De eerste keer. Ga er niet te snel aan voorbij, sta even stil en wees even stil, het moment van de eerste keer komt nooit meer terug.
Zo ook het voor de eerste keer bekijken van een kunstwerk, afbeelding of bijvoorbeeld een foto. Tijdens die eerste keer kun je, als je goed luistert, veel informatie krijgen van hetgeen wat afgebeeld is en informatie die je krijgt van...jezelf. Luister goed.
Het gaat snel, heel snel. Binnen no-time, slechts enkele seconden, heb je het beeld voor de eerste keer gezien. Je eerste indruk is ook behoorlijk bepalend. Het kan de sfeer van het de tweede keer bekijken behoorlijk bepalen, de toon is dan al behoorlijk gezet.
Maar hoe neem je nu tijdens de tweede keer afstand nemen van hetgeen je de eerste keer hebt ervaren tijdens dat bekijken? Door het de tweede keer eens heel anders te doen.
Probeer het eens "zakelijk" te bekijken en het hardop te benoemen, geef er woorden aan. Wat zie ik nu eigenlijk?
Neem wat meer afstand of kom juist wat dichterbij, pak een stoel of ga op de grond zitten, vernauw je oogleden tot kleine spleetjes dan zie je misschien de vormen beter en vooral neem de tijd.
Waarnemen vraagt ook tijd, rust en ruimte.
Zo ook voor een schilderij van Mondriaan.

Zo werkt het ook volgens mij, met het ontmoeten van mensen. De eerste indruk en de eerste informatie die je krijgt kan behoorlijk bepalend zijn voor een tweede keer dat je elkaar ontmoet. Het is niet zo gek om tijdens de tweede ontmoeting je bevindingen bij te stellen.

p.s. na het zoeken van deze afbeelding  van de Victory Boogie Woogie (Haags Gemeentemuseum)
hoorde ik direct deze muziek in mijn hoofd en hart:
http://www.youtube.com/watch?v=1CcZ-GbmpQU